نقش جهت‌گیری مذهبی در ساختار هویت فردی

مسیله تکوین هویت فردی از چالش‌های جدی جوامع امروزی است. در ‌این میان، نقش مذهب در ساختار هویت هر فرد انکارناپذیر است. این پژوهش، با هدف بررسی رابطه بین جهت‌گیری مذهبی و هویت فردی و تعیین نقش ‌این عامل در پیش‌بینی هویت پایدار انجام گرفت. نمونه آماری شامل 381 نفر (133 پسر و 248 دختر)، از بین دانشجویان دانشگاه‌های دولتی شهر تهران با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای انتخاب گردید. ابزار ‌اندازه‌گیری، گزارش پرسش‌نامه خودشناسی براساس جهت‌گیری مذهبی اسلامی‌ و پرسش‌نامه هویت شخصی بود. یافته‌های پژوهش حاکی از این است که بین جهت‌گیری مذهبی با هویت فردی، رابطه‌ای معنادار و مثبت وجود دارد (0005 > p). برطبق نتایج‌ این پژوهش، 9/23 درصد هویت فردی، براساس جهت‌گیری مذهبی قابل تبیین است. به‌گونه‌ای که هم زیر‌مقیاس اخلاق و هم زیر مقیاس عقاید و مناسک پیش‌بینی‌کننده‌های معنی‌داری در تعیین هویت فردی به‌شمار می‌آیند. علاوه بر این، نتایج حاصل تفاوت معناداری را در جهت‌گیری مذهبی و هویت فردی بین دختران و پسران نشان داد؛ دختران نمرات بالاتری را نسبت به پسران در مقیاس جهت‌گیری مذهبی داشتند. همچنین، دختران در مقایسه با پسران هویت فردی شکل‌یافته‌تری را نشان دادند.