نقش میانجی بهزیستی روانی در رابطه بین خوش‌بینی و کارآمدی خانواده

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای بهزیستی روان‌شناختی در ارتباط بین خوش‌بینی و کارآمدی خانواده است. جامعه آماری این پژوهش تمام کارمندان متاهل موسسات و مراکز آموزش عالی استان قم، مشغول به کار در سال 13991400 بوده است. براساس قاعده تاباچنیک و فیدل از جامعه مذکور، باید دست‌کم 122 نمونه انتخاب شود که با 50 درصد افزایش، در مجموع از 183 تن نمونه‌گیری گردد. این پژوهش از نوع «توصیفی» و از شاخه همبستگی بوده و ابزار گردآوری داده‌ها نیز پرسشنامه است. به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی برای توصیف داده‌ها و برای آزمون فرضیه‌های تحقیق از تحلیل معادلات ساختاری استفاده گردیده است. براساس نتایج به‌دست‌آمده، بین «خوش‌بینی» و «کارآمدی خانواده» رابطه مثبت و معنا‌داری هست. نیز بین «خوش‌بینی» و «بهزیستی روان‌شناختی» رابطه مثبت و معنا‌داری وجود دارد. همچنین بین «بهزیستی روان‌شناختی» با «کارآمدی خانواده» رابطه مثبت و معنا‌داری یافت شد. همچنین نتایج نشان داد: نقش میانجیگری متغیر «بهزیستی روانی» با ضریب بالا و سطح معنادار قابل قبولی پذیرفته شده است.