اثربخشی «فعال‌سازی رفتاری مبتنی بر ارزش‌ها» بر سازگاری و بخشودگی زناشویی در زنان با تجربه «بی‌وفایی همسر»

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی «فعال‌سازی رفتاری مبتنی بر ارزش‌ها» بر سازگاری و بخشودگی زناشویی در زنان با تجربه «بی‌وفایی همسر» انجام شد. روش پژوهش «شبه‌آزمایشی» با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمام زنان با گزارش «بی‌وفایی همسر» است که به «مرکز مشاوره راستین» در شهرستان گرگان در سال 1398 مراجعه نمودند که تعداد آنها برابر با 78 تن بود. از این میان 30 تن به روش «نمونه‌گیری هدفمند» و «داوطلبانه» انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. گروه آزمایش تحت مداخله قرار گرفت، اما گروه گواه درمانی دریافت نکرد. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش، پرسشنامه «سازگاری زناشویی» اسپاینر و پرسشنامه «بخشودگی رنجش خاطر زناشویی» پالیری و همکاران بود. فرضیه‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد: الگوی «فعال‌سازی رفتاری مبتنی بر ارزش‌ها» با بهره‌گیری از فنونی مانند «قناعت»، «وقفه» و «واگذاری» موجب افزایش سازگاری و مولفه‌های «بخشش زناشویی» در زنان گردید. با توجه به یافته‌های پژوهش، برگزاری دوره‌های آموزش برای افراد آسیب‌دیده از «بی‌وفایی» با تاکید بر درمان «فعال‌سازی رفتاری مبتنی بر ارزش‌ها» پیشنهاد می‌شود.