نقش میانجی خودکارآمدی و تاب‌آوریدر رابطة با هوش معنوی و خودمهارگری

هدف این پژوهش، بررسی نقش واسطه‌ای خودکارآمدی و تاب‌آوری در رابطة با هوش معنوی و خودمهارگری بود. جامعة آماری پژوهش، دانشجویان شهر قم بود. بدین‌منظور، 174 نفر از دانشجویان (70 پسر و 104 دختر)، به روش خوشه‌ای تصادفی یک مرحله‌ای انتخاب شدند و پرسش‌نامه‌های خودمهارگری، هوش معنوی، خودکارآمدی، و تاب‌آوری را تکمیل کردند. در تحلیل داده‌ها، از روش‌های همبستگی،‌ و تحلیل مسیر بر اساس مدل بارون‌ و کنی استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که خودمهارگری، با هوش معنوی (599/0)، خودکارآمدی (643/0) و تاب‌آوری (528/0) رابطة معنادار (001/0>p) دارد و خودکارآمدی و تاب‌آوری، هریک به‌تنهایی رابطة هوش معنوی و خودمهارگری را واسطه‌گری جزیی می‌کنند. هنگامی که تاب‌آوری و خودکارآمدی، به‌طور همزمان در مدل تحلیل مسیر وارد ‌شدند، تنها خودکارآمدی رابطة هوش معنوی و خودمهارگری را واسطه‌گری جزیی نمود.