مقایسه اثر‌بخشی روش درمانگری چندوجهی با رویکرد اسلامی و معنادرمانی بر افزایش حمایت اجتماعی ادراک‌شدة زنان آسیب‌دیده از روابط فرازناشویی

این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون، شامل دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود و با هدف مقایسه روان درمانگری چندوجهی با رویکرد اسلامی و معنادرمانی بر افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده زنان آسیب دیده از روابط فرازناشویی منطقه پنج تهران انجام شد. برای انجام پژوهش به روش نیمه‌آزمایشی تعداد 30 نفر از افرادی که با مشکل روابط فرازناشویی مواجه بودند به صورت هدفمند انتخاب شده و به‌طور تصادفی در دو گروه با اندازه‌های برابر به گروه‌های آزمایشی 1 و 2 تقسیم شدند. گروه اول، مورد مداخله روان درمانگری چندوجهی با رویکرد اسلامی قرار گرفت. گروه دوم مورد مداخله معنادرمانی قرار گرفت. هر دو گروه قبل و بعد از مداخله پرسش‌نامه حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت را تکمیل کردند. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس مختلط بین درون آزمودنی‌ها استفاده شد. نتایج نشان داد روان‌درمانگری چندوجهی با رویکرد اسلامی و معنادرمانی توانست حمایت اجتماعی ادراک‌‌شده زنان آسیب‌دیده از عهدشکنی را افزایش دهد و این تاثیر پس از دو ماه ماندگار بود. بین روان‌درمانگری چندوجهی با رویکرد اسلامی و معنادرمانی در افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده تفاوتی وجود نداشت. براین‌اساس، می‌توان از روش‌های روان‌درمانگری چندوجهی با رویکرد اسلامی و معنادرمانی برای افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده زنان آسیب‌دیده از روابط فرازناشویی و کاهش آسیب‌های ناشی از آن استفاده نمود.