بررسی مقایسه‌ای رابطه‌ بین عوامل هوش معنوی با اضطراب و افسردگی در دانش‌آموزان مقطع متوسطه براساس زمینه‌ تحصیلی

این پژوهش با هدف بررسی رابطه‌ بین عوامل هوش معنوی با اضطراب و افسردگی در دانش‌آموزان رشته‌ «معارف و علوم اسلامی» ‌و سایر رشته‌های تحصیلی انجام شده است. گروه نمونه شامل 38 دانش‌‌آموز رشته‌ علوم و معارف اسلامی ‌(کل جامعه) و 196 دانش‌آموز از رشته‌های گوناگون تحصیلی در پایه‌ چهارم دبیرستان‌های شهرستان خرم‌آباد (ناحیه‌ 2 آموزش و پرورش) بود که به روش «نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای» انتخاب شدند. در این پژوهش، از 3 پرسش‌نامه‌ «هوش معنوی ناصری»، پرسش‌نامه «اضطراب بک» و پرسش‌نامه «افسردگی گلدبرگ» استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که اضطراب در هر دو گروه به‌طور معنا‌داری از طریق عامل شکیبایی (در هوش معنوی) قابل پیش‌بینی بود. همچنین افسردگی از طریق عامل شکیبایی و بخشش در گروه معارف و علوم اسلامی ‌و از طریق عوامل شکیبایی و تجارب معنوی در سایر دانش‌آموزان قابل پیش‌بینی بود. اما عامل شکیبایی پیش‌بینی‌کننده‌ بهتری بود. همچنین در گروه «معارف و علوم اسلامی» ‌این عوامل پیش‌بینی‌کننده‌های قوی‌تری بودند.