بررسی اثربخشی درمان شناختی‌ رفتاری مبتنی بر پیش‌فرض‌های خداپنداره، خودپنداره و آخرت‌پنداره بر شدت اختلال وسواس بی‌اختیاری: مطالعه موردی

هدف این پژوهش، معرفی الگوی درمانی شناختی‌ رفتاری مبتنی بر پیش‌فرض‌های مذهبی اصلاح خداپنداره، خودپنداره به عنوان مقدمه و زمینه مهم اصلاح خداپنداره و آخرت‌پنداره و بررسی اثربخشی آن در کاهش شدت اختلال وسواس- بی‌اختیاری بود. در یک طرح تک‌موردی، فرایند درمان بر دو مراجع مرد انجام شد. مراجعان، با مقیاس وسواس- بی‌اختیاری ییل‌براون به عنوان متغیر وابسته، در چهار مرحله پیش از درمان (خط پایه)، جلسه دهم، جلسه آخر (جلسه بیستم) و سه ماه پس از درمان (پیگیری) سنجیده شدند. در مقیاس ییل‌براون، نمره مراجع اول از 27 در مرحله پیش از درمان به 6 و مراجع دوم از 18 به صفر در مرحله پس‌آزمون و پیگیری کاهش نشان دادند. بنابراین، درمان شناختی- رفتاری مبتنی بر پیش‌فرض‌های مذهبی خداپنداره، خودپنداره و آخرت پنداره در کاهش شدت اختلال وسواس‌- بی‌اختیاری موثر است.