رابطه‌ سبک زندگی اسلامی با خود مهارگری و ویژگی‌های شخصیتی در بین دانشجویان و طلاب

هدف این پژوهش، تعیین میزان رابطه سبک زندگی اسلامی با خودمهارگری و ویژگی‌های شخصیتی است. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی است و در آن از پرسش‌نامه‌های خودمهارگری، شخصیت پنج عاملی گلدبرگ و سبک زندگی اسلامی استفاده شد. گروه نمونه تحقیق، شامل 383 شرکت‌کننده از جامعه آماری دانشجویان موسسه آموزش عالی شهاب‌دانش و طلاب تعدادی از مدارس حوزه علمیه قم انتخاب شدند. داده‌های تحقیق، توسط روش‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌های تحقیق نشان داد که بین سبک زندگی اسلامی، با خودمهارگری و ویژگی‌های شخصیتی - بجز خرده‌آزمون برون‌گرایی - رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین طلاب و دانشجویان در سبک زندگی اسلامی دارای تفاوت معنادار هستند. به این ترتیب، با افزایش نمره در سبک زندگی اسلامی، نمرات خودمهارگری و ویژگی‌های شخصیتی (بجز برون‌گرایی) نیز افزایش خواهد یافت.