اثربخشی درمان شناختی- رفتاری مذهب‌محور بر تاب‌آوری و شادکامی در دانشجویان

این پژوهش، با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری مذهب‌محور، بر تاب‌آوری و شادکامی دانشجویان اجرا شد. 375 دانشجو به پرسش‌نامه تاب‌آوری کانر و دیویدسون و شادکامی آکسفورد پاسخ دادند. از میان افرادی که در پرسش‌نامه تاب‌آوری و شادکامی یک انحراف معیار پایین‌تر از میانگین‌ کسب کردند، به طور تصادفی تعداد 40 نفر انتخاب شدند. به دلیل ریزش 6 آزمودنی در گروه آزمایش، گروه کنترل هم به همان اندازه همتاسازی گردید. سپس، آزمودنی‌ها به دو گروه آزمایش و کنترل (14 نفری) تقسیم شدند. درمان شناختی رفتاری مذهب‌محور، در 10 جلسه 90 دقیقه‌ای به گروه آزمایش ارائه شد، در این مدت، گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکرد. یافته‌های پژوهش نشان داد که میان گروه آزمایش و کنترل، از لحاظ تاب‌آوری و شادکامی تفاوت معناداری وجود دارد (0.001>p)؛ یعنی میزان تاب‌آوری و شادکامی در گروه آزمایش، نسبت به پیش‌‌آزمون و گروه کنترل به‌طور معنا‌داری افزایش یافته بود. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که کاربرد روان‌درمان‌گرانه، به‌ویژه مداخلات شناختی رفتاری مذهب‌محور، در کنار درمان‌های پزشکی، موجب افزایش میزان تاب‌آوری و شادکامی دانشجویان می‌شود.