پویایی شناسی انقلاب اسلامی ایران

به نظر می رسد بسیاری از تیوری های انقلاب سعی دارند یک چهارچوب قابل تعمیم برای تبیین انقلاب ها ارایه دهند درحالی که هر انقلابی موجودیت منحصر به فرد خود را دارد. این تیوری ها بیشتر بر مبنای تفکر دکارتی – نیوتونی تدوین یافته اند. این نوع از تفکر برای بررسی مسایل ساده مناسب می باشد در حالی که انقلاب نتیجه یک سیستم پیچیده است. انقلاب اسلامی ایران یکی از انقلاب های مهم در دنیا می باشد که رویکردهای تقلیل گرایانه در تحلیل انقلاب ها را به چالش کشیده است. با قبول این مفروضات، مقاله حاضر با یک رویکرد کل گرا و با استفاده از روش شناسی پویایی شناسی سیستم در پی پاسخگویی دوباره به این سوال است که چرا انقلاب ایران اتفاق افتاد؟ بر اساس تفکر سیستمی، مسایل اجتماعی همچون انقلاب از تضاد بین مولفه های اجتماعی حاصل می شود. در این مقاله، سیستم اجتماعی بر مبنای تعامل بین مولفه های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی تعریف شده است. بنابراین انقلاب ایران از این سه منظر مورد مطالعه قرار گرفته است. با این پیش فرضِ متدولوژی پویایی شناسی سیستم که هر رفتارِ مساله زایی همچون انقلاب، تابعی از یک ساختار است، نمودارهای علیّ حلقوی به عنوان ابزاری مناسب برای مدل سازی تعاملات این سه حوزه و هویت یابی ساختار مساله به کار رفت. با به کارگیری نمودارهای علیّ حلقوی، فرضیه های پویایی در راستای پاسخ به سوال تحقیق معرفی شد.