جنبش‌‌های نوین اجتماعی: چارچوبی برای تحلیل پتانسیل‌های اعتراضی نهفته در ایران با تاکید بر یک دهه اخیر

هدف: رشد پتانسیل‌های اعتراضی در جامعه ایران از جمله واقعیت‌های مشهود در ایران امروز است که چه آشوب خیابانی رخ بدهد یا ندهد، به دلایل مختلف، اعتراض‌هایی در جامعه ایران وجود دارد. بنابراین، هدف از این مقاله، تلاش برای تحلیل پتانسیل‌های اعتراضی نهفته در جامعه ایران در یک دهه اخیر می‌باشد.روش‌شناسی پژوهش: پژوهش به شیوه توصیفی تحلیلی انجام شده و داده‌های آن نیز با اتکا به مطالعات انجام شده در این زمینه (روش تحلیل ثانویه) گردآوری شده است.یافته‌ها: پتانسیل(های) اعتراضی موجود در جامعه ایران محصول شکل‌گیری یک جنبش نوین اجتماعی در ایران است که با وجود داشتن ماهیت فرهنگی، کارکردهای سیاسی به‌صورت مقاومت در برابر دستورکارهای حوزه رسمی دارد.نتیجه‌گیری: متاثر از متراکم شدن شکاف‌های اجتماعی، ماهیت ابزارگونه دولت، گسترش امواج جهانی شدن در ایران، رشد طبقه متوسط شهری، رشد احساس محرومیت نسبی و گسیخته شدن مناسبات نخبگان سیاسی، پتانسیل‌های اعتراض در جامعه ایران رشد کرده است. این پتانسیل‌ها با متصل شدن به ابزار رسانه از طریق همگانی شدن تکنولوژی، در کنار ترجیحات برخی نخبگان با گرایش‌های جنبشی و جنگ شناختی بیگانگان، سمت‌وسوی سیاسی و رادیکال یافته و در قالب یک جنبش نوین اجتماعی، با حرمت‌زدایی از نظم و نظام مستقر و تبدیل‌کردن عرصه عمومی به عرصه‌مقاومت همگانی، تلاش می‌کنند تا ضمن اعتبارزدایی از معناهای مسلط تعریف ‌شده از سوی حاکمیت، با ابراز وجود، هم زمینه‌های لازم را برای پذیرش فرهنگ، هویت و سبک زندگی خود از سوی حوزه‌های رسمی فراهم کنند و هم سبب اختلال در کارکرد نظام سیاسی مستقر شوند. حوزه‌های قدرت نظام سیاسی، مسائل مرتبط با آزادی‌های سیاسی اجتماعی (با تاکید بر زنان) و تلاش برای بین‌المللی کردن ایران؛ به معنای هماهنگ‌سازی روندهای سیاسی، اقتصادی و به‌ویژه فرهنگی ایران با استانداردهای جهانی‌شده مهم‌ترین نقاط هدف در فعالیت این جنبش می‌باشد.