جایگاه مردم سالاری دینی در مولفه های قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران

هدف: کشورها به منظور اثبات حقانیت و صلاحیت حاکمیتی خود و نیز تایید تصمیمات و اقدامات حکومتی خویش به عرصه‌ای نو از قدرت وارد شده‌اند که به‌عنوان قدرت نرم تعریف می‌شود. با این توصیف، نظام جمهوری اسلامی ایران از یک تکیه‌گاه اصولی به‌نام مردم سالاری دینی در عرصه قدرت نرم به‌مثابه بدیل و رقیبی برای لیبرال دموکراسی غرب بهره‌مند است. این پدیده‌ی نوظهور می‌تواند در شرایطی که منطقه در دوره‌گذار و به دنبال آن واگذاری حق تعیین سرنوشت به‌دست خود مردم است، به‌عنوان الگویی کارآمد برای کشورها واقع شود. براین اساس هدف از این پژوهش، تبیین نقش مولفه مردم سالاری دینی در تقویت قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در شرایط جدید نظام بین‌الملل است. روش‌شناسی پژوهش: داده‌های این پژوهش، از طریق روش کتابخانه‌ای و با رویکرد بررسی دگرگونی‌ در مولفه‌های جدید قدرت بر مبنای چارچوب نظری «قدرت نرم» جمع‌آوری شده است. از نظر تجزیه و تحلیل، این پژوهش در زمره تحقیقات توصیفی - تحلیلی قرار دارد. یافته‌ها: یافته ‌های پژوهش، حاکی از روند سیال در باز‌تعریف منابع کسب، حفظ و تقویت قدرت کشورها در عرصه کنونی است که در این میان جمهوری اسلامی ایران با تکیه بر مردم سالاری دینی به‌مثابه یک الگوی نوین فرهنگی - سیاسی می‌تواند موقعیت خود را در عرصه بین‌الملل تثبیت سازد. نتیجه‌گیری: نتایج حاصله نشان‌دهنده نقش بازتولید و پویاسازی ساختار سیاسی کشور مبتنی بر مردم سالاری دینی در تقویت قدرت و مشروعیت سیاسی در داخل و خارج و نیز مصونیت و موفقیت نظام در مواجهه با سناریوهای احتمالی آینده در جنگ نرم تحمیلی از سوی غرب است.