بررسی جامعه شناختی نبرد نمادین شاه و امام خمینی (ره) در انقلاب 57 از دیدگاه پیر بوردیو
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
استوار مجید
|
|
منبع
|
پژوهشنامه انقلاب اسلامي - 1400 - دوره : 11 - شماره : 41 - صفحه:85 -101
|
|
چکیده
|
هدف: تاکنون پژوهش‌های صورت گرفته درباره انقلاب اسلامی بر جنبه‌های ساختاری، فرهنگی، اقتصادی و مذهبی متمرکز بوده است و کمتر پژوهشی به ویژگی‌های جامعه‌شناختی سلوک رهبران رژیم پهلوی و انقلاب اختصاص یافته است. بنابراین هدف این پژوهش، مطالعه جنبه‌های مغفول شکل‌گیری انقلاب با تمرکز بر شناخت خصلت‌ها و عملکرد شاه و رهبر انقلاب یعنی امام خمینی(ره) در میدان سیاسی و اجتماعی ایران است. روش‌شناسی پژوهش: روش پژوهش ما کیفی است و در این مقاله با بهره‌گیری از نظریه پراتیک «پیر بوردیو» جامعه‌شناس فرانسوی، تلاش کردیم نبرد میان شاه و امام را از زاویه تاثیرگذاری خصلت‌ها و سرمایه‌ها در میدان سیاسی ایران در سال 57 مورد تبیین قرار دهیم. یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که امام خمینی(ره) با اتکا بر سلوک شخصی و جهان نمادین اسلامی شیعی نسبت به خصلت‌ها و سلوک شاه، نزدمردم جذابیت بیشتری پیدا کرد و با اتکا برسرمایه نمادین، میدان سیاسی و اجتماعی مبارزه علیه رژیم پهلوی را از آن خود ساخت. نتیجه‌گیری: بررسی جامعه شناختی سلوک شخصی امام خمینی(ره) و شاه براساس نظریه «بوردیو» نشان می‌دهد که در میدان سیاسی - اجتماعی دهه 50 شمسی در ایران، امام توانست باورهای مردم را متحول نماید و با نمادین ساختن میدان مبارزه، قدرت فیزیکی و دستگاه سرکوب رژیم پهلوی را با فروپاشی روبه‌رو سازد.
|
|
کلیدواژه
|
خصلت‌ها، پیر بوردیو، شاه، امام خمینی(ره)، نبرد نمادین
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت, گروه علوم سیاسی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
ostovar@iaurasht.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|