تاثیر نحوه «ادراک تهدید تحریم» در جمهوری اسلامی ایران بر نحوه مدیریت پرونده هسته‌ای - تحریم‌ها - مذاکرات

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر «ادراک تهدید تحریم» در جمهوری اسلامی ایران بر نحوه مدیریت پرونده هسته ای تحریم ها مذاکرات می باشد.روش‌شناسی پژوهش: در این پژوهش، بینش ها و متغیرهای گزینشی 1) مکتب کپنهاگ، 2) مکتب پاریس و 3) مطالعات اطلاعاتی به منظور فهم دقیق تر مفهوم «تحریم» به‌کار گرفته می شود. بنابراین، متدولوژی این پژوهش نوعی گلچین گرایی (eclecticism) از میان سه نظریه فوق است.یافته‌ها: نحوه ادراک تهدید تحریم به‌صورت مستقیم بر نحوه مدیریت پرونده هسته ای - تحریم ها - مذاکرات تاثیرگذار است: چنان‌چه «تحریم» دارای ماهیت اقتصادی - سیاسی ادراک گردد، در مدیریت پرونده بر ابزارهای اقتصادی - سیاسی تاکید می گردد. چنین رویکردی در زمان دولت های یازدهم و دوازدهم دنبال گردید و ماحصل آن موافقت نامه برجام (jcpoa) بود که تلاش داشت پرونده را حل‌ و‌فصل نماید و به ‌دلایلی نظیر نگرانی ایالات متحده از دستاوردهای نسبی جمهوری اسلامی ایران و محاسبات منفعت جویانه و غلط ترامپ زمین گیر شد. چنان‌چه ماهیتی اقتصادی - گفتمانی - اطلاعات محور - سیاسی برای «تحریم» ادراک گردد، علاوه بر احیای توافق با 1+p5 (به عنوان شرط لازم و نه کافی)، اقدامات مکمل پنج گانه ای دنبال می‌گردد، زیرا این گونه مفروض گرفته می شود که: الف) تا زمانی ‌که ایالات متحده تحریم را ابزار کارآمدی جهت تغییر رفتار و مهار جمهوری اسلامی ایران بداند از آن دست نخواهد کشید؛ ب) حل پرونده هسته ای - تحریم ها - مذاکرات به معنای حل پرونده های حقوق بشر - تحریم ها، منطقه ای - تحریم ها و رفتار جمهوری اسلامی - تحریم ها نخواهد بود.نتیجه گیری: «تحریم»ها دارای ماهیتی اقتصادی - گفتمانی - اطلاعات محور- سیاسی هستند و در نتیجه ماهیتی تلفیقی، پیچیده و چند بُعدی دارند.