معرفی ابعاد پنج‌گانه قدرت جمهوری اسلامی با بهره‌گیری از رویکرد نظری «بارنت و دیووال» به مفهوم قدرت

هدف:واژه «قدرت» یکی از مفاهیم پرکاربرد و جدال‌برانگیز در عرصه «علوم سیاسی» و هم چنین «روابط بین‌الملل» می‌باشد که تعاریف مختلفی از آن ارائه گردیده است و نظریه‌های مختلف با رویکردهای هستی‌شناسانه، معرفت‌شناسانه و روش‌شناسانه مختلف، هریک از نگاه خود به بررسی مفهوم «قدرت» پرداخته‌اند. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی ابعاد قدرت جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک کنش گر در عرصه روابط بین الملل می باشد. اگرچه می توان به صورت تجربی به نتایجی در این خصوص دست یافت، لکن تحلیل قدرت جمهوری اسلامی ایران در عرصه روابط بین الملل براساس رویکردهای نظری یکی از الزامات پژوهشی محققان علاقه مند به بررسی حوزه انقلاب اسلامی به صورت عام و جمهوری اسلامی ایران به صورت خاص می باشد.روش‌شناسی پژوهش: در این پژوهش، رویکرد تلفیقی «مایکل بارنت و ریموند دیووال» به مفهوم «قدرت» به عنوان چارچوب نظری انتخاب گردیده است. داده های مربوط به قدرت جمهوری اسلامی ایران نیز از منابع کتاب خانه ای و وب محور (اینترنتی) جمع آوری شده است. از نظر تجزیه و تحلیل این پژوهش در زمره تحقیقات توصیفی تحلیلی قرار دارد.یافته‌ها: یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که جمهوری اسلامی ایران علاوه بر چهار نوع قدرت «اجباری»، «نهادی»، «ساختاری» و «مولد»، دارای بُعد پنجم قدرت با عنوان «قدرت معنوی» می باشد که قابلیت انطباق بر هیچ‌یک از رویکردهای نظری در باب «قدرت» را ندارد، لکن به‌عنوان یک منبع بیرونی قدرت که کنش‌گران را تحت تاثیر قرار داده و آنان را در ایفای نقش مثبت در عرصه اجتماع (منطبق بر تعالیم دینی) یاری می‌رساند نمود دارد.نتیجه‌گیری: میتوان گفت که جمهوری اسلامی ایران به عنوان کنش گری که مستظهر به پنج بُعد قدرت «اجباری»، «نهادی»، «ساختاری»، «مولد» و «معنوی» می باشد، در عرصه روابط بین الملل به ایفای نقش می پردازد.

Introducing the five dimensions of the power of the Islamic Republic using the theoretical approach of Barnett and Duvall to the concept of power

The concept of &power& is one of the most widely used and controversial concepts in the field of &political science& as well as &international relations&, which has been defined differently and different theories with different ontological, epistemological and methodological approaches, each from its own point of view studied the concept of &power&. The main purpose of the present study is to investigate the dimensions of the power of the Islamic Republic as an actor in the field of international relations. Although empirical results can be obtained in this regard, but the analysis of the power of the Islamic Republic in the field of international relations based on theoretical approaches is one of the research requirements of researchers interested in studying the Islamic Revolution in general and the Islamic Republic. In a special way.Methodology:In this study, the combined approach of &Michael Barnett and Raymond Duvall& has been selected as a theoretical framework. Data related to the power of the Islamic Republic has also been collected from library and Internet. In terms of analysis, this research is in the category of descriptiveanalytical research.Results:The findings of the present study show that the Islamic Republic, in addition to the four types of power &compulsory&, &institutional&, &structural& and &productive&, has a fifth dimension of power called &spiritual power& that can be applied to It does not have any theoretical approaches to &power&, but as an external source of power that influences actors and helps them to play a positive role in society (in accordance with religious teachings).Conclusion:The Islamic Republic, as an actor manifesting itself in the five dimensions of &compulsory&, &institutional&, &structural&, &productive& and &spiritual& power, plays a role in the field of international relations.