خوداتکایی: مفهوم و الگوی امنیتی جمهوری اسلامی ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی

هدف: مفهوم امنیت در جهان سوم با توجه به ویژگی‌‌های خاص آن، با مفهوم امنیت در دنیای غرب تا حدودی متفاوت است. در غرب، امنیت بیشتر در بُعد خارجی تعریف می‌شود؛ یعنی مربوط به محیط و بازیگران خارجی است، در حالی‌که امنیت در جهان سوم، اغلب بُعد داخلی دارد و اندک مواردی که در بُعد خارجی تعریف می‌شود، بیشتر متاثر از موضوعات امنیتی داخلی است. این تحقیق با هدف بررسی مفهوم امنیت از دیدگاه جمهوری اسلامی ایران به دنبال پاسخ به این پرسش اصلی است که مهمترین رویکرد امنیتی ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی چه بوده است؟ پاسخ موقتی ارائه شده مبتنی بر این است مفهوم امنیت از دیدگاه ایران، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مبتنی بر امنیت جمهوری اسلامی ایران با رویکرد مبتنی بر خودیاری بوده است.روش‌شناسی پژوهش: روش تحقیق در این پژوهش، روش توصیفی تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات و داده‌ها، شیوه کتابخانه‌ای است.یافته‌ها: یافته‌های پژوهش با کاربست نظریه رئالیسم تدافعی، نشان می‌دهد که رویکرد امنیتی خود اتکایی جمهوری اسلامی ایران و عدم ائتلاف و اتحاد با سایر بازیگران، از یک سو منجر به تقویت توان بازدارندگی کشور شده و از سوی دیگر باعث ایجاد سوء برداشت‌های دولت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای از اهداف و مقاصد آن شده است.نتیجه‌گیری: مهمترین رویکرد امنیتی ایران اتکای به خود و پرهیز از اتحاد و ائتلاف با بازیگران نظام بین‌المللی بوده است.

Self-reliance: The concept and pattern of security in the Islamic Republic of IranAfter the victory of the Islamic Revolution

The concept of security in the Third World differs somewhat from the concept of security in the Western world due to its specific features. In the West, more security is defined in the external dimension; That is, it is related to the external environment and actors, while security in the third world often has an internal dimension, and the few things defined in the external dimension are more influenced by internal security issues. With the aim of examining the concept of security from the perspective of the Islamic Republic of Iran, this study seeks to answer the main question of what was the most important security approach of Iran after the victory of the Islamic Revolution? The temporary response provided is that the concept of security from Iran’s point of view, after the victory of the Islamic Revolution, was based on the security of the government of the Islamic Republic or extensive security, and its most important security approach was selfreliance and avoidance of alliances with other actors. The findings of the study, using the theory of defensive realism, show that the Islamic Republic’s selfreliance approach and lack of alliance and alliance with other actors, on the one hand, has strengthened the country’s deterrence capability and on the other hand misunderstood regional governments. And it has become one of its goals and objectives. The research method in this research is analytical descriptive and the method of data and data collection is library.