اثر متقابل سرب و اسید سالیسیلیک بر برخی پارامترهای رشد کمی و کیفی و آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی ریحان

امروزه، به منظور کاهش اثرهای منفی ناشی از تنش های مختلف، کاربرد ترکیبات فنلی و تنظیم کننده های رشد مانند اسید سالیسیلیک مطرح شده است. در این پژوهش گلخانه ای که در سال 1392 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا شد، گیاهان ریحان (ocimum basilicum)، رقم کشکنی لولو، که در چهار سطح سرب ]صفر (شاهد)، 100، 200 و 300 میلی گرم در کیلوگرم خاک[ همراه با سه سطح محلول پاشی اسید سالیسیلیک (صفر (شاهد)، 50 و 100 میلی لیتر در لیتر) در سه تکرار کاشته شده بودند، مقایسه شدند. نتایج نشان داد که افزودن سرب به طور معنی داری سطح برگ، تعداد برگ، ارتفاع بوته، فلورسانس و شاخص کلروفیل گیاه را کاهش و پرولین، کربوهیدرات های محلول و آنزیم های گایاکول و آسکوربات پراکسیداز را افزایش داد. محلول پاشی اسید سالیسیلیک نیز بر تمام صفات تاثیر معنی داری (01/0>p ) داشت. غلظت 100 میلی لیتر در لیتر اسید سالیسیلیک در سطح چهارم سرب (300 میلی گرم در کیلوگرم خاک) سبب کاهش به ترتیب 6/78، 8/73 و 3/24 درصدی میزان فعالیت آنزیم های گایاکول، آسکوربات پراکسیداز و کربوهیدرات های محلول، در مقایسه با شاهد، شد. در این بررسی، اثر متقابل بین اسید سالیسیلیک و سرب بر سطح برگ، ارتفاع بوته، میزان کلروفیل برگ، فلورسانس، پرولین، قندهای محلول و آنزیم های گایاکول و آسکوربات پراکسیداز معنی دار بود، به طور کلی، نتایج آزمایش نشان داد که اسید سالیسیلیک نقش تعدیل کننده و کاهنده اثرهای منفی سمیت سرب را بر این ویژگی های گیاه ریحان دارا بود.