اثر جاسمونیک‌اسید و نانوذرات سیلیسیم بر برخی صفات فیزیولوژیک توت‌فرنگی تحت تنش شوری

این پژوهش با هدف بررسی اثر جاسمونیک‌اسید (ja) و نانو‌ذرات سیلیسیم (sna) بر برخی ویژگی‌های فیزیوبیوشیمیایی توت‌فرنگی رقم پاروس انجام شد. بدین منظور آزمایشی با سه سطح جاسمونیک‌اسید (0، 0/25 و 0/5 میلی‌مولار)، سه سطح نانوذرات سیلیسیم (0، 1 و 2 میلی‌مولار) و دو سطح کلریدسدیم (0 و 50 میلی‌مولار) به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. در این آزمایش رنگدانه‌های فتوسنتزی (phps)، محتوای ‌نسبی آب برگ (msi)، پایداری‌ غشای ‌سلولی (rwc)، میزان پرولین، کربوهیدرات‌های محلول کل (tsc)، پراکسید هیدروژن (h2o2)، پروتئین‌های محلول کل (tsp)، فعالیت‌های آنزیمی در برگ اندازه گیری شدند. براساس نتایج بیش‌ترین محتوای نسبی آب برگ، پایداری غشای سلولی و کربوهیدرات‌های محلول کل در تیمار 0/5 میلی‌مولار جاسمونیک‌اسید به همراه 2 میلی‌مولار نانوذرات سیلیسیم بود. محتوای نسبی آب برگ، پایداری غشای سلولی و میزان مالون ‌دی‌آلدئید برگ توت‌فرنگی در شرایط تنش شوری نسبت به شاهد کاهش معنی‌داری داشتند. در شرایط تنش شوری، غلظت 0/5 میلی‌مولار جاسمونیک‌اسید به همراه 2 میلی‌مولار نانوذرات سیلیسیم توانستند 47/5 از کاهش مقدار پروتئین‌های محلول کل جلوگیری کنند. غلظت پتاسیم در شرایط تنش شوری 48/4 درصد کاهش یافت، درحالی که غلظت سدیم در همان شرایط 54/6 درصد افزایش پیدا کرد. جاسمونیک‌اسید در غلظت‌های 0/25 و 0/5 میلی‌مولار به‌ترتیب 35/2 و 42/3 درصد غلظت سدیم را کاهش داد. فعالیت آنزیم پراکسیداز (pod) رابطه مستقیمی با افزایش غلظت نانوذرات سیلیسیم داشت. جاسمونیک‌اسید و نانوذرات سیلیسیم اثر تنش شوری بر رنگ‌دانه‌های فتوسنتزی را کاهش دادند. کاربرد جاسمونیک‌اسید و نانوذرات سیلیسیم در شرایط تنش و بدون تنش شوری سبب بهبود ویژگی‌های فیزیولوژیک توت‌فرنگی شدند. بهترین نتایج در هر دو شرایط تنش و بدون تنش شوری، در کاربرد توام 0/5 میلی‌مولار جاسمونیک‌اسید و 2 میلی‌مولار نانوذرات سیلیسیم مشاهده شد.

The Effect of Jasmonic Acid and Silica Nanoparticles on Some Physiological Traits of Strawberry under Salinity Stress

This study was conducted to investigate the effect of jasmonic acid (JA) and silica nanoparticles (SNA) on some physiobiochemical traits of strawberry cv. Parus. Three levels of JA (0, 0.25 and 0.5 mM) and three levels of SNA (0, 1, and 2 mM) incorporated in the nutrient solution plus two sodium chloride treatments (0 and 50 mM) were tested. The experimental factors were set up according to a completely randomized design with three replications. Traits measured included content of photosynthetic pigments (PHPs), proline, total soluble carbohydrates (TSC), hydrogen peroxide (H2O2), total soluble proteins (TSP), the level of membrane stability index (MSI), relative water content (RWC), peroxidase (POD) and enzyme activities. Results showed that the highest RWC, MSI and TSC were obtained at 0.5 mM JA and 2 mM SNA treatments under control salinity, while these traits were the lowest under salinity stress with no treatment application. The application of 0.5 mM JA and 2 mM SNA increased RWC and TSP under salinity up to %47.5. The K absorption was decreased significantly under salt stress (%48.4), while the Na uptake increased by %54.6. The JA at 0.25 and 0.5 mM decreased Na absorption by %35.2 and %42.3, respectively. On the other hand, the activity of POD was directly correlated with silicon nanoparticles concentrations. The JA and SNA alleviated the deleterious effect of salinity on PHPs. In general, the implementation of JA and SNAs could improve physiological traits under both salinity stress and nonstress conditions as the best results were obtained at higher application of JA and SNA.