بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری و هیدروپرایمینگ بذر بر عملکرد و اجزای عملکرد فلفل دلمه‌ای

به‌منظور بررسی اثر توامان هیدروپرایمینگ بذر و خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه فلفل دلمه (رقم padra) پژوهشی گلدانی در گلخانه پژوهشی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. این پژوهش به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و شامل دو فاکتور هیدروپرایمینگ با دو سطح (بدون پرایمینگ و هیدروپرایمینگ) و مقدار آب آبیاری با سه سطح (100، 75 و 50 درصد نیاز آبی) بوده که در یک خاک با بافت رسی سیلتی اعمال شد. نتایج نشان داد که اثر هیدروپرایمینگ بذر بر صفات وزن تازه اندام هوایی و رسانایی الکتریکی (ec) آب میوه در سطح یک درصد معنی‌دار شد. اثر کم‌آبیاری بر وزن تازه و خشک میوه، تعداد میوه، ارتفاع بوته، قطر ساقه و ضخامت گوشت در سطح احتمال یک درصد و بر صفات وزن تازه و خشک اندام هوایی در سطح احتمال 5 درصد معنی‌دار شد. اثر برهم‌کنش تیمارها بر ec آب میوه در سطح احتمال یک درصد و بر تعداد میوه، وزن خشک اندام هوایی، ارتفاع بوته و ph آب میوه در سطح 5 درصد معنی‌دار شد. بیش‌ترین تعداد میوه در تیمار 100 درصد نیاز آبی و هیدروپرایمینگ بذر (4/34 عدد در بوته) و کم‌ترین تعداد آن در تیمار 50 درصد نیاز آبی و هیدروپرایمینگ بذر (2 عدد در بوته) مشاهده شد. بیش‌ترین و کم‌ترین میزان وزن تازه میوه (با 191/4 و 82/1 گرم در بوته) به‌ترتیب در تیمارهای 100 و 50 درصد نیاز آبی مشاهده شد. نتایج نشان داد که تعداد میوه برداشت‌شده در اثر اعمال تیمارهای 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه به‌ترتیب منجر به تغییر 11/3 و 11/0 درصدی (بدون پرایمینگ بذر) و 16/5 و 50 درصدی (هیدروپرایمینگ بذر) نسبت به تیمار 100 درصد نیاز آبی شد. به هر حال، تیمار بهینه برای کشت در شرایط گلخانه‌ای، آبیاری به میزان 100 درصد نیاز آبی و هیدروپرایمینگ بذر است. اعمال تیمارهای پرایمینگ بذر و سطوح مختلف آبی روی این گیاه در شرایط مزرعه‌ای منطقه مشهد برای پژوهش‌های آینده پیشنهاد می‌شود.

Investigation of the Effects of Different Irrigation Levels and Seed Hydropriming on the Yield and Yield Components of Sweet Pepper

A greenhouse research was carried out to study the simultaneous effect of hydropriming and water stress on the yield and yield components of sweet pepper (Padra var.) in Ferdowsi University of Mashhad. The experiment was performed as a factorial arrangement of two factors in a completely randomized design with three replications. Hydropriming consisted of two levels (nonhydropriming and hydropriming) and the water stress included three levels (100, 75 and 50 percent of water requirement), which were applied in a silty clay soil. The results showed that the effect of seed hydropriming on shoot fresh weight and electrical conductivity (EC) of fruit water were significant (P<0.01). The effects of deficit irrigation on the fruit fresh and dry weights, fruit number, plant height, and stem diameter were significant at 1 percent level (P<0.01), while the effects on shoot fresh and dry weights were significant at 5 percent level (P<0.05). Interaction effects of the treatments were significant on EC of fruit water at the 1 percent level (P<0.01), while the effects were significant on the fruit number, shoot dry weight, plant height, and pH of fruit water at the 5 percent level (P<0.05). The results also showed that the highest fruit number (4.34 per plant) was recorded in the 100 percent plant water requirement and seed hydropriming, while the lowest fruit number (2.0 per plant) was found in the 50 percent plant water requirement and seed hydropriming treatment. The highest and lowest fruit fresh weights (i.e., 191.4 and 82.1 g per plant) were observed in water stress treatments of 100 and 50 plant water requirement percent, respectively. The results also revealed that the fruit number changed in 75 and 50 percent water requirement treatments + nonhydropriming conditions by 11.3 and -11.0 percent, while under hydropriming conditions, fruit number was reduced by -16.5 and -50 percent, respectively. Overall, in this study the best treatment was 100 percent water requirements + seed hydropriming in greenhouses conditions. Deficit irrigation and hydropriming levels were applied on this plant in the Mashhad region in field conditions and recommended for future research.