تاثیر عصاره جلبک دریایی بر شاخص‌های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی ریحان (.ocimum basilicum l) در شرایط تنش کم‌آبی

تنش خشکی یکی از مهم‌ترین عوامل محدودکننده عملکرد گیاهان در مناطق خشک و نیمه ‌خشک است. کود جلبک دریایی به‌عنوان یکی از کودهای زیستی از طریق تسریع جوانه‌زنی، گسترش بیشتر ریشه‌ و جذب عناصر غذایی سبب افزایش توان و مقاومت گیاهان در برابر تنش‌های غیرزیستی می ‌شود. این پژوهش به‌منظور بررسی تاثیر عصاره جلبک دریایی بر ویژگی‌های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی گیاه ریحان، توده بومی شهرری، تحت شرایط تنش خشکی، به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی، در سه تکرار انجام شد. فاکتورهای مورد آزمایش شامل تنش خشکی (شاهد (آبیاری کامل) و قطع کامل آبیاری در مرحله شروع رشد زایشی و در 50% گل‌دهی) و محلول‌پاشی غلظت‌های مختلف عصاره جلبک دریایی (صفر، 0/5، 1 و 2 گرم در لیتر) بود. در تیمار شاهد، محلول ‌پاشی برگی با آب مقطر بود. نتایج نشان داد که با افزایش شدت تنش خشکی، صفات مورفولوژیک شامل تعداد انشعابات جانبی، وزن تازه و خشک تک‌ بوته، تعداد برگ، سطح برگ، وزن خشک ریشه و صفات بیوشیمیایی شامل کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، کاروتنویید و محتوای نسبی آب برگ کاهش یافت و میزان نشت الکترولیت و محتوای پرولین برگ افزایش یافت. محلول‌پاشی با غلظت 2 گرم در لیتر عصاره جلبک دریایی به طور معنی ‌داری در سطح احتمال 1% باعث کاهش آثار تنش خشکی بر ریحان شد. به‌طور کلی، نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد عصاره جلبک دریایی، با افزایش میزان پرولین، ایجاد تنظیم اسمزی، کاهش تجزیه کلروفیل و کاهش نشت غشاء، سبب بهبود رشد ریحان در شرایط تنش خشکی شد.

Effects of Seaweed Extract on Physiological and Biochemical Characteristics of Basil (Ocimum basilicum L.) under Water-Deficit Stress Conditions

Drought stress is one of the most important restricting factors for plant yield in arid and semiarid regions. Seaweed extract, as a biofertilizer, enhances plant resistance against abiotic stresses via accelerating seed germination, root growth enhancement and uptake of plant nutrients. The present research was carried out to investigate the effects of foliar spraying of Ascophyllum nodosum seaweed extract on physiological and biochemical characteristics of basil (Ocimum basilicum L.), Shahreray local cultivar, under droughtstress conditions, as a factorial experiment, based on completely randomized design with three replications. Experimental factors included drought stress (full irrigation (control), irrigation holding at first stage of flowering, irrigation holding at 50% of flowering) and foliar spraying of different concentrations of seaweed extract (0, 0.5, 1 and 2 g/L). Control plants were sprayed with distilled water. Results indicated that as droughtstress intensity was increased, morphological traits such as number of lateral shoots, fresh and dry weights of plant, number of leaves, leaf area, root dry weight and biochemical parameters such as chlorophyll a, chlorophyll b, total chlorophyll, carotenoid content and relative water content of leaves were reduced, while free proline content of leaves and electrolyte leakage from cell membranes were increased. Foliar spraying of 2 g/L seaweed extract significantly reduced the effects of drought stress on basil plants. In general, the results of this research indicated that exogenous application of seaweed extract enhanced basil plant growth under droughtstress conditions via increasing proline content, osmotic adjustment, inhibition of chlorophyll degradation and decreasing the electrolyte leakage.