تاثیر اسید جاسمونیک و اسید سالیسیلیک بر تغییرات رشدی و فیزیولوژیک گیاه گوجه‌فرنگی تحت تنش شوری

اسید جاسمونیک و اسید سالیسیلیک به عنوان انتقال دهنده پیام در عکس العمل گیاهان به تنش های زنده و غیرزنده، از جمله شوری، عمل می کنند. به منظور بررسی اثر سطوح مختلف تنش شوری و کاربرد اسید جاسمونیک و اسید سالیسیلیک بر رشد و فتوسنتز گیاه گوجه فرنگی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف شوری ( s0 شاهد، s1 شوری 100، s2 شوری 150 و s3 شوری 200 میلی مولار) و سطوح مختلف اسید جاسمونیک ( ja1 شاهد، ja2 یک و ja3 دو میلی مولار) و اسید سالیسیلیک ( sa1 شاهد و 10sa2 میلی مولار) با سه تکرار، برنامه ریزی شدند. نتایج نشان داد که اسید سالیسیلیک باعث کاهش وزن تر و خشک شاخساره در شوری s0 و افزایش این شاخص ها در شوری s3 شد. در شوری های s1 و s2، اسید جاسمونیک در غلظت زیاد (ja3) باعث کاهش وزن تر شاخساره شد. میزان فعالیت آنتی اکسیدانی در s0 و s1 با افزودن اسید جاسمونیک روند افزایشی و در s2 روند نزولی داشت. فعالیت آنتی اکسیدانی و میزان پرولین در غلظت های کم شوری تحت تاثیر اسید جاسمونیک و اسید سالیسیلیک افزایش یافت، اما در غلظت های زیاد شوری موثر نبود. به طور کلی، به نظر می رسد استفاده از هورمون های مذکور در سطوح کم شوری با تغییر در میزان فتوسنتز و کلروفیل بر میزان رشد و کاهش آن تحت تنش شوری موثرتر از غلطت های زیاد شوری است. همچنین، اسید جاسمونیک در غلظت های کمتر، موثرتر از غلظت های زیاد آن عمل کرد