پاسخ خیار گلخانه‌ای به سطوح و منابع مختلف کودهای آلی و تاثیر این کودها بر برخی ویژگی‌های خاک

استعداد بالقوه منطقه جیرفت، توسعه روزافزون کشت های گلخانه ای را به همراه داشته است. در نظام های کشاورزی پایدار، کودهای آلی اهمیت ویژه ای در افزایش تولید و حاصل خیزی خاک دارند. به منظور بررسی واکنش کمی و کیفی خیار گلخانه ای به سطوح و منابع مختلف کودهای آلی در منطقه جیرفت و تاثیر آنها بر برخی ویژگی های خاک، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی، با چهار سطح کود آلی (10، 20، 30 و 40 تن در هکتار) و چهار منبع کود (کمپوست زباله شهری و کود گاوی، مرغی و گوسفندی) در سه تکرار اجرا شد. یک ماه پس از شروع برداشت میوه ها، نمونه برداری از برگ ها انجام شد و غلظت عناصر غذایی در آنها تعیین گردید. پس از پایان برداشت، نمونه برداری از خاک هر تیمار انجام شد و وزن مخصوص ظاهری، هدایت الکتریکی، کربن آلی و غلظت عناصر غذایی قابل استفاده اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که اثر سطوح و منابع کود آلی بر غلظت نیتروژن، پتاسیم، روی و مس در برگ خیار معنی دار نبود. کود مرغی سبب افزایش معنی دار غلظت فسفر در برگ خیار نسبت به سایر منابع کودی گردید. حداکثر غلظت آهن در تیمار کود گوسفندی و کمپوست و بیشترین غلظت منگنز با استفاده از کمپوست مشاهده شد. با توجه به نتایج عملکرد، مصرف 20 تن کود مرغی در هکتار برای تولید خیار گلخانه ای در منطقه جیرفت قابل توصیه است.