تاثیر تفاله چغندر بر خصوصیات بیوشیمیایی، رنگیزه‌های فتوسنتزی و فعالیت آنتی‌اکسیدانتی عصاره برگ نعناع فلفلی (mentha piperita l.) در شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی اثر تنش خشکی و کاربرد خاکی تفاله چغندرقند بر ویژگی های بیوشیمیایی، محتوای رنگیزه های فتوسنتزی و میزان فعالیت آنتی اکسیدانی برگ نعناع فلفلی، آزمایشی گلدانی در سال 1394 در گلخانه ی تحقیقاتی دانشگاه فردوسی انجام شد. آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار تنش خشکی (30، 50، 70، 90 درصد ظرفیت زراعی) و 3 سطح کاربرد خاکی تفاله چغندرقند (0، 10 و 20 درصد حجمی) در 3 تکرار اجرا شد. طبق نتایج به دست آمده بیشترین میزان کلروفیل a، شاخص کلروفیل، نسبت کلروفیل a/b، کارتنوئید و محتوای نسبی آب برگ در تنش 90% ظرفیت زراعی و کاربرد تفاله چغندرقند 20% حجمی به دست آمد که با افزایش تنش میزان آن ها کاهش یافت. همچنین کاربرد تفاله تغییرات چشمگیری در صفات فوق بوجود آورد. بیشترین میزان کلروفیل b، کلروفیل کل، فعالیت آنتی اکسیدانی، نشت یونی در شرایط تنش30% ظرفیت زراعی و بدون کاربرد تفاله چغندرقند به دست آمد که به ترتیب برابر با 47.19، 49.48 میلی گرم بر کیلوگرم وزن تر، 91.2% و 75.93% بود. کاربرد تفاله چغندرقند در این سطح تنش باعث کاهش معنی دار این صفات شد. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص می شود که کاربرد تفاله چغندر در بستر کشت به علت جذب و نگهداری بالای آب، باعث بهبود صفات بیوشیمیایی و میزان رنگیزه های فتوسنتزی در نعناع فلفلی می شود.