بررسی تاثیر تعاملی قراردادهای روان‌شناختی بر اعتماد سازمانی با راهبردهای خودرهبری کارشناسان نیروی انتظامی استان گلستان

کمبود اعتماد سازمانی در سازمان‌های امروز از جمله مسائل و مشکلات جدید آنها قلمداد می‌شود. پیامد‌ها و نتیجه این فضای بی‌اعتمادی در سازمان‌ها باعث از بین رفتن تعهد کارکنان و اعتماد به نفس آنها می‌شود. هدف این پژوهش بررسی تاثیر تعاملی قراردادهای روان‌شناختی بر اعتماد سازمانی با راهبردهای خودرهبری کارشناسان نیروی انتظامی استان گلستان در دوره زمانی 6 ماه از تیر ماه 1395 تا دی 1395 است. جامعه آماری پژوهش کارشناسان نیروی انتظامی استان گلستان می باشد، از طریق نمونه‌گیری در دسترس و با توجه به فرمول کوکران تعداد 82 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. در این پژوهش برای تعمیم یافته‌های نمونه به جامعه از آزمون t و شاخص‌های کفایت مدل استفاده شد و برای تعیین کفایت مدل برای ارتباط هر فرضیه از آزمونt استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد، اعتماد افقی، اعتماد عمودی و اعتمادی نهادی با ضرایب 143/0 و 110/0 و 288/0 تاثیر معنادار و مثبتی در راهبردهای خودرهبری دارد و در نهایت مشخص شد، قرارداد روان‌شناختی نقش قابل ملاحظه‌ای در تحکیم تاثیر مثبت اعتماد سازمانی بر راهبردهای خودرهبری کارشناسان نیروی انتظامی استان گلستان داشته است.