شناسایی رابطه بین مدیریت استعداد با عدم تمایل به ترک خدمت کارکنان فاتب 1395

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه مدیریت استعداد با عدم تمایل به ترک خدمت کارکنان فاتب در فرماندهی انتظامی تهران بزرگ است. روش پژوهش آن توصیفی - همبستگی و ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسش‌نامه است. جامعة آماری این پژوهش، کلیه کارکنان نیروی انتظامی تهران بزرگ در سال 1394 بوده است که به شیوه نمونه‌گیری تصادفی و با استفاده از فرمول کوکران تعداد 375 نفر انتخاب شد. ابزار مورد استفاده گردآوری اطلاعات پرسش‌نامه‌ای با 42 سوال (24 سوال مربوط به مدیریت استعداد و 18 سوال مربوط به ترک خدمت ) بوده است که توسط محقق تهیه و به وسیلة آن شش بعد مدیریت استعداد (استعدادخواهی، استعدادشناسی، استعداد‌گزینی، استعدادسنجی، استعدادگماری، استعدادداری) و ارتباط آنها با عدم تمایل به ترک خدمت در بین کارکنان فاتب اعم از (پیمانی و پایور) مورد سنجش قرار گرفته است. روایی محتوایی پرسش‌نامه با استفاده از نظر خبرگان و مبانی نظری پرسش‌نامه طراحی شده و دارای روایی محتوایی است. هم‌چنین برای سنجش پایایی پرسش‌نامه پژوهش از روش همسانی درونی ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که ضریب آلفای به‌دست آمده 95 درصد است که حاکی از پایایی بالای ابزار پژوهش است. برای آزمون معناداری فرضیه‌های پژوهش از آزمون کالموگروف اسمیرنف و آزمون دوجمله‌ای استفاده شد. در این آزمون‌ها وضعیت مدیریت استعداد در فاتب، رابطه مدیریت استعداد با عدم تمایل به ترک خدمت کارکنان فاتب سنجیده شد که نتایج به‌دست آمده نشان داد، فرایند مدیریت استعداد در فاتب از تمامی ابعاد فوق از شرایط مناسبی برخوردار نیست و فقط از بعد استعداد سنجی از وضعیت مناسبی برخوردار بوده است. ضمن اینکه بین مدیریت استعداد با عدم تمایل به ترک خدمت رابطه معناداری وجود دارد