مدیریت دانش پلیسی و بررسی تبادل دانش و اندوخته‌های علمی و تجربی درکارکنان انتظامی استان آذربایجان غربی

با مطرح‌شدن عنصر دانش و دانایی به عنوان اصلی‌ترین منبع و سرمایه سازمان‌ها، دریچه‌ای نو در اداره امور و مدیریت سازمان‌ها گشوده شده است. امروزه مدیریت دانش به عنوان یک موضوع مهم و حیاتی در سازمان مطرح شده است. مدیریت دانش تلاش راهبردی سازمان است که طی آن تلاش می‌شود از راه مهار و استفاده کردن از دارایی‌های فکری که در نزد کارکنان سازمان وجود دارد،کارکنان سازمان هوشمندانه‌تر کار کنند و از دوباره‌کاری بکاهند و در نهایت خدمات خلاقانه‌تری ارایه کرده و نیاز مشتریان و ارباب‌رجوع را بهتر برآورده سازد. لذا نیروی انتظامی با توجه به وسعت و تعدد ماموریت‌ها برای برقراری نظم و امنیت در حد مطلوب، نیازمند تولید و بهره‌برداری مداوم از اندوخته‌های علمی و تجربی کارکنان است تا از یک سازمان بوروکراتیک به سازمانی دانش‌مدار تبدیل شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی میزان توجه به تبادل دانش و اطلاعات و اندوخته‌های علمی و تجربی پلیسی در بین کارکنان است. روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی بوده و جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان انتظامی استان آذربایجان غربی و تعداد نمونه با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی، 385 نفر انتخاب که در نهایت 380 پرسش‌نامه جمع‌آوری شد. برای گردآوری داده‌ها و سنجش متغیرهای تحقیق از پرسش‌نامه‌های باک و دیگران (2005)، کانکانهالی و دیگران (2005) و واسکو و فاراج استفاده شد و برای تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌ها از آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر استفاده شده است. یافته‌های به‌دست آمده نشان می‌دهد که میزان توجه به تبادل دانش در بین افراد با گروهای سنی مختلف و سوابق خدمتی مختلف متفاوت است؛ به‌طوری‌که هرچه سن و درجه و رتبه کارکنان بالا می‌رود، تبادل دانش نیز بیشتر می‌شود. نتایج دیگر نشان داد: بین میزان توجه به تبادل دانش با نگرش فردی، احترام به نفس حرفه‌ای و بها دادن به حرفه‌ای بودن افراد، انجام عمل متقابل، کارآمدی شخصی و شهرت حرفه‌ای رابطة معناداری وجود داشته و فرضیه‌هایی که متغیرهای فوق را داشتند، در سطح 95 درصد حمایت لازم را دریافت داشتند و متغیر لذت بردن از کمک به دیگران حمایت لازم را دریافت نکرد. همچنین نتایج آزمون رگرسیون چند متغیره و تحلیل مسیر نشان می‌دهد که متغیرهای مستقل، نگرش فردی، احترام به نفس حرفه‌ای، بها دادن به حرفه‌ای بودن افراد و انجام عمل متقابل در مجموع 1/20 درصد از واریانس متغیر وابسته را تبیین می‌کنند و بقیه آن تحت تاثیر متغیرهای دیگری است