مفهوم‌شناسی هوش معنوی و کاربرد آن در سازمان پلیس

معناداری زندگی فردی و سازمانی کارکنان از برنامه های راهبردی سازمان‌ها محسوب می‌شود. معناداری در زندگی فقط به مفهوم زندگی نمی پردازد، بلکه نگرشی عمیق‌تر به آن دارد و زندگی را از تمامی ابعاد مورد بازنگری و مشاهده قرار می دهد. درک و آگاهی از معنای زندگی فقط از طریق هوش منطقی و عاطفی حاصل نمی شود و مستلزم استفاده از هوشی ورای دو هوش مزبور است که چنین هوشی، هوش معنوی نامیده می شود. این هوش نه فقط در حل مسایل پیچیده که در حل پیچیده ترین مسایل ارزشی و معنایی که حتی قوی‌ترین نرم‌افزارهای موجود قادر به حل آن نیستند، قابل استفاده است. هدف اصلی این نوشتار، شناساندن بیشتر هوش معنوی و بهره-برداری و استفاده هر چه بیشتر از آن در حل مسایل فردی، گروهی و سازمانی پلیس است؛ لذا نیاز به شناخت ساختار تشکیل دهنده و مولفه های این نوع از هوش به ضرورتی انکارناپذیر تبدیل شده است تا با تبیین هر چه بیشتر آن بتوان راه‌کارهای های عملی تر و کاربردی تر آن را در حل مسایل پیچیده به‌ویژه در مسایل سازمانی دریافت. با این اقدام ضمن آگاهی‌بخشی و تغییر نگرش مدیران در خصوص این موضوع می‌توان به ایجاد زمینه‌های فکری رشد و گسترش هوش معنوی در کارکنان دست یافت. بر این اساس با استفاده از روش تحقیق کتابخانه‌ای، نسبت به پاسخگویی به سوال اصلی «مولفه‌های اصلی هوش معنوی در ادبیات موجود کدامند و چگونه می‌توان هوش معنوی را در سازمان پلیس گسترش و کاربردی کرد؟» پاسخ داده شده است. در پایان مقاله پیشنهادهایی در پاسخگویی به سوال فوق ارایه شده است که می‌تواند مورد توجه مدیران سازمان قرار گیرد تا با به کار بستن آنها بتوان زمینه‌های موفقیت و افزایش کارامدی کارکنان سازمان پلیس را بیش‌ازپیش فراهم کرد.