تاثیر تعارض کار خانواده بر سلامت اجتماعی کارکنان پلیس پیشگیری با نقش میانجی فرسودگی شغلی

زمینه و هدف: سازمان پلیس به‌عنوان یکی از متولیان امنیت، برای پایداری کارآمدی باید به مولفه‌های بازدارنده سلامت اجتماعی توجه داشته باشد تا با شایستگی در جهت پیشگیری و برطرف کردن موانع اقدام کند؛ از این‌رو هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تعارض کار خانواده به‌واسطه فرسودگی شغلی بر سلامت اجتماعی کارکنان پلیس پیشگیری تهران بزرگ بود. روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده‌ها توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری، پلیس پیشگیری تهران بزرگ است که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای با فرمول کوکران تعداد 347 نفر به‌عنوان نمونه آماری تعیین شدند. داده‌ها با استفاده از ابزار پرسش‌نامه‌های تعارض کار خانواده کارلسون و همکاران (2000)؛ فرسودگی شغلی مسلچ و همکاران (1996) و سلامت اجتماعی کییز (1998) گردآوری شد. در نهایت نیز داده‌ها با روش تحلیل عاملی تاییدی، تحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد اثر مستقیم تعارض کار خانواده بر فرسودگی شغلی مثبت و اثر آن بر سلامت اجتماعی منفی بود. اثر غیرمستقیم تعارض کار خانواده به‌واسطه فرسودگی شغلی بر سلامت اجتماعی نیز معنی‌دار بود. نتایج: به‌موجب نتایج حاصل از این پژوهش، تعارض کار خانواده بر فرسودگی شغلی تاثیر گذاشته و می‌تواند سرمایه سلامت اجتماعی را متاثر کرده و بر ماموریت‌ها و وظایف پلیس نیز تاثیرگذار باشد‌ و هم‌چنین، این امر می‌تواند هزینه‌ سازمانی را تحت تاثیر قرار دهد.