نقش تعدیل‌گری رهبری تحول‌آفرین در رابطه میان جو اخلاقی ادراک‌شده و رفتارهای کاری مخرب

به دلیل اینکه رفتارهای کاری مخرب موجب کاهش بهره‌وری و سودآوری سازمان‌ها می‌شود، بررسی و تبیین عوامل موثر بر رفتارهای کاری مخرب توجه بسیاری از محققان را جلب کرده است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین نقش تعدیل‌گری رهبری تحول‌آفرین در رابطه میان جو اخلاقی ادراک‌شده و رفتارهای کاری مخرب است. جامعه آماری این پژوهش کارکنان ستادی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران می‌باشند که از میان آن‌ها 207 نفر بر اساس جدول مورگان به‌ عنوان نمونه آماری به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شد. گردآوری داده‌های پژوهش از طریق پرسشنامه رفتار های کاری مخرب اسپکتور و همکاران (2006) و پرسشنامه رهبری تحول‌آفرین باس و آوولیو(1990) و پرسشنامه جو اخلاقی ویکتور و کالن (1988) انجام شد. روایی صوری و روایی سازه پرسشنامه‌ها مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، جهت بررسی پایایی آلفای کرونباخ محاسبه شد. به‌علاوه، برای سنجش کفایت داده‌ها از آزمون kmo استفاده شد. برای تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌های پژوهش از مدل‌سازی معادلات ساختاری با بهره‌گیری از نرم‌افزار‌هایamos و spss استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد، جو اخلاقی مراقبتی و جو اخلاقی حرفه‌گرایی بر رفتارهای کاری مخرب تاثیر منفی معنادار دارد و جو اخلاقی ابزاری بر رفتارهای کاری مخرب تاثیر مثبت معنادار وجود دارد؛ امّا جو اخلاقی مستقل و جو اخلاقی مقرراتی بر رفتارهای کاری مخرب تاثیر معنادار در جهت پیش‌بینی شده ندارند. همچنین، رهبری تحول‌آفرین می‌تواند رابطه میان جوهای اخلاقی مراقبتی، مقرراتی، ابزاری، حرفه‌گرایی و مستقل و رفتارهای کاری مخرب را تعدیل کند.