بررسی تاثیر سرمایه روانشناختی بر فرسودگی شغلی (مورد مطالعه: کارکنان فرماندهی انتظامی استان البرز )

این پژوهش با هدف تعیین تاثیر سرمایه روانشناختی بر فرسودگی شغلی کارکنان ناجا مورد مطالعه فرماندهی انتظامی استان البرز در سال 1398 انجام شده است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی – پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان  فرماندهی انتظامی استان البرز  است که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده اند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه استاندارد استاندارد سرمایه روانشناختی لوثانز[1](2007)دارای ابعاد امیدواری، تاب‌اوری، خوش‌بینی  و خودکارآمدی و پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی بر گرفته از مدل مسلش و جکسون (1981) دارای ابعاد خستگی عاطفی، موفقیت فردی و شخصیت زدایی بوده است. روایی این پژوهش از طریق محتوایی و پایایی از طریق آلفای کرونباخ برای هر یک از پرسشنامه ها به ترتیب ترتیب0.883،  0.934 مورد تایید قرار گرفته است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کلوموگروف اسمنیروف و رگرسیون  استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که  سرمایه روانشناختی و ابعاد آن بر فرسودگی شغلی کارکنان  تاثیر منفی دارد، یعنی با افزایش خودکارآمدی، امیدواری، خوش بینی و تاب آوری، فرسودگی کاهش پیدا می کند.