بررسی رابطه میان ساختار سازمانی با بی‌تفاوتی سازمانی کارکنان (موردمطالعه: کارکنان دانشگاه اصفهان)

هدف از این پژوهش بررسی رابطه میان ساختار سازمانی با بی‌تفاوتی سازمانی کارکنان اداری دانشگاه اصفهان است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداری معاونت‌های (اداری و مالی، فرهنگی و دانشجویی، پژوهشی، آموزشی) دانشگاه اصفهان به تعداد 344 نفر در سال 95-1394 می باشد. حجم نمونه پژوهش با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (1970)، به تعداد 182 نفر تعیین گردید و روش نمونه‌گیری، تصادفی است. برای جمع‌آوری اطلاعات از دو پرسشنامه استفاده شده است: ساختار سازمانی محقق ساخته بر اساس پرسشنامه ساختار سازمانی رابینز (1393) و چن و هوانگ[1] (2007)؛ پرسشنامه بی‌تفاوتی سازمانی دانایی‌فرد و همکاران (1389)، بود. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در دو سطح آمار توصیفی و و ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون با استفاده از نرم‌افزار 23spss صورت گرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد که بین ساختار سازمانی با بی‌تفاوتی سازمانی و مولفه‌های آن به جزء بی‌تفاوتی نسبت به ارباب‌رجوع رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ساختار سازمانی و ابعاد آن قادر به پیش‌بینی بی‌تفاوتی سازمانی کارکنان هستند.