بررسی تاثیر هوش سازمانی بر جامعه‌پذیری کارکنان با تبیین نقش میانجی فرهنگ سازمانی (مورد مطالعه: دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام)

هدف این پژوهش بررسی تاثیر هوش سازمانی و جامعه‌پذیری کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام با تبیین نقش میانجی فرهنگ سازمانی است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری شامل کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام به تعداد 160 نفر هستند که بر اساس فرمول کوکران تعداد 120 نفر به‌صورت تصادفی و ساده انتخاب شده‌اند. جهت سنجش هوش سازمانی از پرسشنامه آلبراخت (2002)، برای سنجش جامعه‌پذیری کارکنان از پرسشنامه تائورمینا (1997) و برای سنجش متغیّر فرهنگ سازمانی نیز از پرسشنامه اسکندری و صمدی (1395) استفاده شده است که روایی صوری آنها توسط10 نفر از خبرگان مدیریت و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ که مقدار آن 90/. است، تایید شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از مدل معادلات ساختاری و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد که بین ابعاد هوش شامل بینش راهبردی و جامعه‌پذیری، سرنوشت مشترک و جامعه‌پذیری، میل به تغییر و جامعه‌پذیری، اتحاد و توافق و جامعه‌پذیری، روحیه و جامعه‌پذیری، کاربرد دانش و جامعه پذیری، فشار عملکرد سازمانی و جامعه‌پذیری و همچنین بین هوش سازمانی و فرهنگ سازمانی و فرهنگ سازمانی و جامعه‌‌‌ پذیری رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.