بررسی تاثیر ویژگی‌های شخصیتی بر طفره‌وری اجتماعی (مورد مطالعه:واحدهای عملیاتی انتظامی فوریت‌های پلیس 110)

در دنیای متحول امروز، وجود گروه‌ها جنبه اجتناب ‌ناپذیر زندگی امروزی است و سازمان‌های مولد با وجود گروه‌های کاری اثربخش می‌توانند به حیات خود تداوم بخشند. این پژوهش با هدف بررسی ابعاد شخصیت بر طفره روی اجتماعی انجام گرفته است. اهمیت این موضوع‌ها درحوزه‌هایی مانند امنیت و نظامی دوچندان و به حدی است که به عنوان یک راهبرد اساسی برای تداوم نظام ها شناخته می‌شود. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و توصیفی است. تحلیل داده ها از طریق ضریب همبستگی اسپیرمن انجام گرفته است. ابزار پرسشنامه پژوهشگر ساخته بوده و از طیف پنج گزینه ای لیکرت استفاده شده است. جامعه آماری واحد های عملیاتی انتظامی فوریت های پلیس 110 است که از میان آن ها 60 سرپرست گروه و 211 نفر به عنوان نیروی عملیاتی برای تکمیل پرسشنامه انتخاب شدند. همچنین به منظور بررسی تاثیر سازه ها از روش حداقل مربعات جزئی با بهره گیری از نرم افزار smart-pls  استفاده شده است.بر اساس نتایج به دست آمده میان تمام ویژگی های شخصیت با طفره روی ارتباط معناداری وجود دارد و فقط بعد گشودگی شخصیت بر طفره‌روی اجتماعی تاثیر ندارد و این موضوع در حالی است که بر اساس آزمون همبستگی، وجود رابطه میان آن‌ها تایید شده بود. همچنین نتایج پژوهش‌ها نشان می دهد آگاهی از شخصیت افراد می تواند به مدیران سازمان کمک کند تا افراد واجد شرایط را در جایگاه های صحیح قرار دهند تا در مجموع رضایت شغلی و عملکرد سازمانی بهبود یابد.