مقایسه رفتار مستهلک کننده های له شونده و شکننده در کاهش اثر بارگذاری انفجاری بر سازه ها

حوادث انفجاری در سال های اخیر موجب آسیب پذیری و کاهش عمر بسیاری از سازه ها، از جمله سازه های حساس و حیاتی بوده است. حساسیت این مسیله، منجر به تحقیقات آزمایشگاهی و تیوری در زمینه بهره گیری از لایه های جاذب به عنوان مستهلک کننده های انرژی شده است. در این مقاله رفتار دو نوع از لایه های جاذب ساندویچی لانه زنبوری فولادی و کامپوزیت شکننده بتنی به عنوان محافظ دیوار بتنی، تحت بارگذاری انفجاری با استفاده از نرم افزار المان محدود abaqus بررسی شده است. فشار انفجاری به روشconwep مدل‌سازی شده است. مقایسه نتایج حاصل از آنالیز نشان می دهد عملکردهای لایه های مذکور، متناسب با نوع هدف و همچنین مقدار نمونه های انفجاری متفاوت است به طوری که اگر چه هر دو نوع از لایه های جاذب، تاثیر بسیار زیادی بر کاهش آسیب به سازه اصلی دارند، اما در نمونه های با شدت انفجار کم، لایه شکننده با جذب انرژی بیشتر و کاهش تغییر مکان نقطه مرکزی دیوار بتنی، نسبت به لایه له شونده عملکرد بهتری دارد و در انفجارهای شدید به دلیل بروز رفتار پلاستیک، لایه های له شونده فولادی عملکرد مناسب تری دارند.