تغییرپذیری مقاومت سازه‌ای در شبیه‌سازی جهتی در فضای بارگذاری

شبیه‌سازی جهتی در میان تکنیک‌های مختلف برای تحلیل قابلیت اعتماد سیستم‌های سازه‌ای، کاملا شناخته شده می‌باشد. در این میان، شبیه‌سازی جهتی در فضای بارگذاری به علت مزایای قابل ملاحظه خود به واسطه ایجاد فضای کاری با ابعاد کمتر، از اهمیت بالایی برخوردار می‌باشد. همان طور که انتظار می‌رود در این فضا، به علت تغییرپذیری مقاومت سازه‌ای، محل حالت (حالت های) حدی در راستای هر شعاع شبیه سازی شده دیگر محلی ثابت نبوده و بایستی با آن همانند یک متغیر تصادفی برخورد نمود. بنابراین، دقت نتایج به دست آمده از شبیه‌سازی در فضای بارگذاری، بستگی زیادی به چگونگی احتساب این متغیر تصادفی و مدل احتمالاتی آن در تحلیل پیدا می‌کند. به منظور توصیف احتمالاتی این متغیر تصادفی، یک راه حل ابتدایی استفاده از تنها دو لنگر اول آن و به عبارت دیگر لحاظ تابع توزیع نرمال می باشد. در این مقاله تلاش می‌شود ابتدا تحقیق شود که این راه حل چه تاثیری روی دقت نتایج (تخمین احتمال خرابی سازه‌ای) ممکن است داشته باشد. همچنین در این مقاله برای حالاتی که راه حل ابتدایی گفته شده منجر به جواب های با دقت ضعیف می شود راه حل های جایگزین برای ارتقا کیفیت کار در فضای بارگذاری پیشنهاد می گردد. در مثال هایی که در این مقاله می‌آیند کیفیت و کارایی راه حل های جایگزین پیشنهادی با راه حل ابتدایی یاد شده مقایسه خواهند شد و در انتها توصیه هایی عملی ارایه خواهند شد.