عوامل موثر بر تحقق‌پذیری کاربری‌های پیشنهادی در طرح‌های هادی روستایی ایران

هر مکان روستایی با توجه به میزان جمعیت ساکن خود، جهت پاسخگویی به نیازهای آنان باید عملکردها و کاربری‌های گوناگون را در خود داشته باشد. برای آن‌که فعالیت‌های مختلف در مکان‌های مناسب استقرار یابد و روابط مطلوبی با همدیگر داشته باشند، تدوین طرح ارزیابی کاربری زمین به‌دنبال تهیه برنامه کاربری اراضی ضروری به‌نظر می‌رسد. هدف این تحقیق، بررسی عوامل موثر بر تحقق‌پذیری کاربری‌های پیشنهادی در طرح‌های هادی روستایی از دیدگاه سه گروه (کارشناسان بنیاد، اساتید و مشاورین طرح‌های هادی) می‌باشد. روش به‌کار رفته در این تحقیق، فرایند تحلیل سلسله مراتبی یا ahp است. به این ترتیب از ارتباط بین اهداف، معیارها، زیر معیارها و معرف‌ها یک ساختار سلسله مراتبی تهیه شده است. سپس ضریب اهمیت معیارها و زیر معیارها، وزن معرف‌ها و امتیاز نهایی شاخص‌ها و معرف‌ها محاسبه و سازگاری منطقی قضاوت‌های کارشناسان مربوطه بررسی شد. مراحل یاد شده با استفاده از نرم‌ افزار expert choice، صورت گرفته است. دلایل تحقق‌پذیری در 5 گروه دلایل اقتصادی، اجتماعی، فضایی-کالبدی، اکولوژیک و سازمانی- مدیریتی مورد بررسی قرار گرفته است. بر‌اساس نظرات سه گروه اساتید دانشگاه، کارشناسان و مهندسین مشاور بنیاد مسکن، شاخص مدیریتی (با وزن 405/0)، اقتصادی (با وزن 3/0)، اجتماعی (با وزن 157/0)، فضایی- کالبدی (با وزن 098/0) و در نهایت شاخص اکولوژیک (با وزن 04/0) به ترتیب اولویت 1 تا 5 را در تحقق‌پذیری کاربری‌های پیشنهادی دریافت کرده‌اند.