ارزیابی عملکرد دولت در زمینه مسکن روستایی براساس برنامه چهارم و پنجم توسعه با استفاده از مدل کارت امتیازی متوازن (BSC) (مطالعه موردی: روستاهای استان اصفهان)

مشکل کیفیت و استحکام نامناسب ساخت و سازهای روستایی با توجه به سانحه‏خیزی عمومی کشور، موضوع بهسازی و نوسازی مسکن روستایی را طی دو دهه اخیر، جز برنامه‏های ثابت دولت در خصوص نواحی روستایی کرده است. هدف از تحقیق حاضر؛ ارزیابی عملکرد دولت در زمینه مسکن روستایی بر اساس برنامه چهارم و پنجم توسعه با استفاده از منظرهای کارت امتیازی متوازن (شهروندان و ارباب‏رجوع، فرآیندهای داخلی، رشد و یادگیری، مسیولیت اجتماعی و مالی) می‏باشد. روش تحقیق این پژوهش از نظر هدف؛ کاربردی و از نظر روش؛ توصیفی- پیمایشی است. از ابزار پرسشنامه و ارقام کمی بنیاد مسکن انقلاب اسلامی استان اصفهان جهت جمع‏آوری داده‏ها استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر در بررسی برخی از شاخص‏ها تمام روستاهای استان و در برخی دیگر از شاخص‏ها، روستاهای انتخاب شده توسط محقق می‏باشد. جهت تعیین حجم نمونه آماری از جدول کرجسی- مورگان و به روش طبقه‏بندی‏شده تصادفی استفاده شده‏ است، یعنی با انتخاب یک روستا از هر بخش استان ابتدا جامعه آماری را طبقه‏بندی نموده و سپس پرسشنامه‏ها به صورت تصادفی بین گروه‏های مربوط به جامعه آماری توزیع گردیده است که حجم نمونه لازم برای گروه‏های دهیاران، روستاییان، ناظران فنی ساختمان و کارکنان به ترتیب 40، 380، 186و 25 نفر محاسبه گردید. برای تعیین روایی شاخص‏ها و پرسشنامه‏ها از روایی محتوا استفاده شده است. ضریب پایایی (آلفای کرونباخ) پرسشنامه‏ها در هر چهار گروه بیشتر از 0.75 بوده است. یافته‏های تحقیق نشان داد که میزان تحقق اهداف 28 شاخص از 40 شاخص مورد مطالعه بیشتر از 70 درصد بوده است. همچنین دولت در منظر فرآیندهای داخلی با 88.49 درصد بیشترین و در منظر مالی با 66.19 درصد کمترین میزان تحقق اهداف را داشته‏ است. لذا به منظور بهبود عملکرد و دستیابی به اهداف پیش‏بینی‏ شده؛ فرهنگ‏سازی و آشنا نمودن روستاییان با برنامه‏های طرح بهسازی، افزایش مبلغ تسهیلات و بهبود فرآیندهای اداری پیشنهاد می‏گردد