تبیین راهبرد مناسب بر ماندگاری جمعیت در سکونتگاههای روستایی (مطالعه موردی دهستان سلوک شهرستان هشترود)

موضوع مهاجرت‌های روستایی- شهری همواره مورد توجه اندیشمندان علوم مختلف است. مهاجرت در کشورهای در حال توسعه باعث بدتر شدن اوضاع در مبدا از یک سو و از سوی دیگر ایجاد مشکلات اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی در مقصد به دلیل عدم وجود امکانات اضافی متناسب با میزان مهاجرت می‌شود. لذا طی دهه‌های گذشته تلاش‌های بسیاری در جهت شناخت این پیامدها وجستجوی راهکارهایی جهت کاهش این معضل صورت گرفته که متاسفانه به دلیل فقدان دیدگاه راهبردی ویکپارچه چندان با موفقیت همراه نبوده است. در دیدگاه راهبردی با تاکید بر توسعه پایدار یکی از راه‌های ماندگاری جمعیت در روستاها پایدار نمودن کیفیت زندگی روستاییان شامل دستیابی به برابری وحفظ تنوع فرهنگی، افزایش حس جمعی وشهروندی، دست یابی به کیفیت وبهتر نمودن کیفیت زندگی وهر نوع تغییر در فعالیت‌های اقتصادی که موجب ارتقا و بهبود کیفیت زندگی شود، معرفی شده است.در این مقاله با استفاده از ابزار تحلیلی مبتنی بر تکنیک swot، نقاط قوت وضعف داخلی و فرصت‌ها وتهدیدهای خارج از عرصه سکونتگاههای روستایی دهستان سلوک بخش مرکزی شهرستان هشترود با دید یکپارچه تبیین گردیده واقدامات راهبردی جهت حل مسایل مربوط به ماندگاری جمعیت در روستاها (مهاجرت)، در روستاهای مورد مطالعه ارایه شده است. یافته‌ها نشان می‌دهند که می‌توان از طریق توسعه کارآفرینی ونیز رویکرد مشارکتی به برنامه‌های توسعه روستایی ضمن تقویت روحیه و بسط انگیزه، زمینه‌های امیدواری را در روستاها تقویت نمود تا از این طریق پایه های ماندگاری در روستاها را تحکیم بخشید.