بررسی تطبیقی وضعیت استقرار جهات جغرافیایی مسکن روستایی و مصرف انرژی در منطقه سیستان

اجرای روش های مناسب در طراحی ساختمان که با اقلیم محل هماهنگی داشته باشد همواره مورد توجه معماران ساختمان قرار گرفته است. توجه به نیروهای طبیعی و زوال ناپذیر همچون آفتاب، باد و بهبود بخشیدن به شرایط حرارتی فضاهای زیستی از دیرباز در کشور ما معمول بوده است. استفاده از این نیروها در ساختمان سبب صرفه جویی در مصرف سوخت و مهم تر از آن ارتقای کیفیت آسایش و بهداشت محیط های مسکونی و سالم سازی محیط زیست می شود. در این چهارچوب، تاکنون میزان انطباق نمای ساختمان ها در جهات مختلف جغرافیایی، با شرایط اقلیمی مورد مطالعه قرار نگرفته است تا تاثیرگذاری آن بر میزان مصرف انرژی و هزینه های آن را مورد بررسی و سنجش قرار دهد. لذا محققان به بررسی میزان مصرف انرژی، هزینه های مصرفی و سطح رضایت مندی از درجه حرارت فضای داخلی مساکن با جهت جغرافیایی نمای منازل پرداخته اند. روش تحقیق مبتنی بر بررسی منابع اسنادی، بررسی های میدانی و تکمیل پرسش نامه بوده است. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شده اند. نتایج بدست آمده تفاوت معناداری را بین نمای ساختمان ها و میزان مصرف انرژی نشان می دهد. بدین ترتیب ساکنین منازل دارای نمای جنوبی کمترین میزان مصرف انرژی، روشن بودن وسایل گرمایشی و سرمایشی و پایین بودن هزینه های مصرفی کل خانوار را در بین منازل با جهات مختلف دارند. در نقطه مقابل منازل رو به شمال با بیشترین مصرف انرژی و هزینه قرار دارند. میزان رضایت مندی از گرمایش و سرمایش فضای داخلی منزل در فصول سرد و گرم نیز به عنوان مولفه های ذهنی مورد بررسی قرار گرفت. خانوارهای دارای نمای منازل رو به جنوب بیشترین سطح رضایت مندی و بالعکس، خانوارهای دارای نمای رو به شمال کمترین سطح رضایت-مندی را ابراز نموده اند.