معیارهای ارزیابی کیفیت فضاها و سکونتگاه های روستایی

معیارهای سازنده کیفیت فضایی که امکان سنجش و ارزیابی سکونتگاه های انسانی و قضاوت در مورد خوبی و بدی و کارآمدی و ناکارآمدی آن ها را فراهم می آورند، در ادبیات طراحی شهری بسیار مورد بحث قرار گرفته اند و دیدگاه های متعددی پیرامون مولفه های سازنده کیفیت فضای شهری موجود می باشد. هرچند روستا نیز یک سکونتگاه انسانی می باشد، اما دارای ویژگی های کالبدی- محیطی، اجتماعی- فرهنگی و اقتصادی خاص خود است که معیارهای اصلی موثر بر کیفیت در محیط های روستایی را، مورد سوال قرار می-دهد. بر این اساس هدف این پژوهش دستیابی به معیارهای کیفیت در فضاها و سکونتگاه های روستایی است و از آنجا که نظریات مدونی در این زمینه در دست نمی باشد، جهت نیل به این هدف از نظرات متخصصان مطرح در زمینه طراحی شهری و همچنین طراحی منظر، در تکمیل دیدگاه های پژوهشگران عرصه طراحی روستایی در کشور کمک گرفته شده است.بنابراین با به کارگیری روش تحقیق توصیفی و تحلیلی سعی در تحلیل کمی و کیفی معیارهای کیفیت فضایی در دیدگاه های مختلف مطرح شده در این گفتار انجام گرفته است و نتیجه حاصله فهرستی سلسله مراتبی و طبقه بندی شده از معیارهای کیفیت در یک سکونتگاه انسانی مطلوب است که بر اساس تحلیل های کارشناسانه انجام گرفته، بسیاری از این معیارها در مورد فضاها و سکونتگاه-های روستایی نیز صادق و واجد اهمیت بوده و برخی با شخصیت و محیط روستایی متناسب نبوده و مورد نقد واقع شده اند.