مستندسازی میراث معماری روستایی با استفاده از فتوگرامتری برد کوتاه؛ مطالعۀ موردی: سردر خانۀ سرخای، روستای اوشتبین، آذربایجان شرقی

مستندسازی و حفاظت از میراث فرهنگی و معماری روستایی به‌عنوان یکی از عوامل مهم معرفی پیشینه و هویت آن، نیازمند ابزار دقیق و توانمندی است که انجام برداشت‌های دقیق و همچنین گردآوری اطلاعات موردنیاز را برای انجام مستندنگاری‌ها، ارزیابی‌ها، تحلیل‌های آماری، مدیریت و پایش سایت یا بنای تاریخی فراهم نماید. در غیر این صورت، این آثار باارزش به فراموشی سپرده خواهند شد. در این راستا، هدف از پژوهش حاضر، مستندسازی میراث معماری روستایی با بررسی قابلیت‌های فتوگرامتری بردکوتاه در مدل‌سازی هندسی این آثار است که می‌تواند به‌عنوان یک روش جایگزین یا مکمل روش‌های سنتی در این زمینه استفاده شود. در این راستا، سردر خانۀ سرخای واقع در روستای اوشتبین (آذربایجان شرقی) به‌‌عنوان مطالعۀ موردی، با استفاده از فتوگرامتری بردکوتاه مدل شده است و محصولات متنوعی از آن تهیه گردیده‌اند. سردر خانۀ سرخای اوشتبین یکی از میراث تاریخی این روستاست که تاکنون مستندنگاری دقیقی در این زمینه صورت نگرفته است و ضرورت این امر را به‌جهت حفظ و نگهداری آن، برای نسل‌های آتی بیش از پیش روشن می‌نماید. پژوهش حاضر ضمن بررسی قابلیت‌های فتوگرامتری بردکوتاه در مدل‌سازی هندسی و مستندسازی میراث معماری روستایی، نتایج حاصل از مستندسازی سردر خانۀ سرخای را به‌طور ویژه بررسی و ارزیابی کرده است. تهیۀ اطلاعات دقیق کیفی و کمی با جزئیات زیاد در حد کتیبه‌های موجود در سردر خانۀ سرخای روستای اوشتبین از دست‌آوردهای این پژوهش است. همچنین، اطلاعات دقیق از این اثر تاریخی شامل نقشه‌های دوبعدی، نقشه‌ها و مدل‌های سه‌بعدی، شبکۀ نامنظم مثلثی، مدل سه‌بعدی با بافت واقعی و ابر نقاط از جمله اطلاعات مستندنگاری‌شدۀ این بنا هستند. لازم به ذکر است برای تصویربرداری از این بنا، از دوربین رقومی غیرمتریکcanon powershot a2400 is استفاده شده و مدل‌سازی هندسی اثر با نرم‌افزار agisoft انجام گرفته است.

Documenting rural architectural heritage using close-range photogrammetry (Case study: Sarkhay House entrance, Oshtobin village, East Azerbaijan)

The use and commercialization of natural heritage and turning it into a tourism product has become an ideal strategy for sustainable development in potential but neglected areas. Ecocamps are lowcost accommodations with minimal environmental damage that can satisfy natureloving tourists from all over the world during their stay. The purpose of this study is to evaluate the feasibility and locating an ecocamp in Kermanshah province with international standards. The statistical population of this study was 137 domestic and foreign tourists visiting Kermanshah province before 2020, fifty famous ecocamps and 7,608 guests staying in these fifty ecocamps. In this research, it was tried to determine the most suitable type of ecocamp by determining the most important facilities and in the most prone point of Kermanshah province using image analysis, econometrics, machine learning and information analysis methods based on GIS maps. The parameters in the confusion matrix are all close to 0.8 and as a result the matrix has a high predictive power. Also, the function determined for the model of the facilities of this research with a high degree of significance covers 62% of the facilities of ecocamps. Summarizing the results of three stages of research showed that Chalabeh village of Kermanshah by creating a Mountainside ecocamp with facilities such as: breakfast serving, airport transportation, parking and picnic place, hiking and safari tours, and personal hygiene equipment and also in accordance with the rules Construction of buildings such as: access to the road network, suitable slope, reasonable height from the ground and distance from natural disasters can make a dreamy stay for naturelovers in the pristine attractions of Kermanshah province.