ارزیابی عوامل ساختاری- نهادی موثر بر مشارکت روستاییان در فرایند اجرای طرح‌های هادی روستایی(مطالعه موردی: روستاهای واقع در حریم کلانشهر همدان)

عمران روستایی با رویکرد مشارکتی، نقش زیربنایی و بنیادی در توسعه همه جانبه جوامع روستایی داشته است. این نقش با فراهم کردن تسهیلات عمومی برای بهبود وضعیت زندگی روستاییان و با مشارکت آنان می تواند قابل تحقق باشد. با توجه به این که سازمان های مردم نهاد از عمده ترین ابزار توسعه در هر جامعه ای محسوب می شوند و مشارکت، بدون شک عامل اساسی در ایجاد فعالیت های پایدار اقتصادی در هر جامعه ای است، بنابراین، نقش سازمان های مردم نهاد باید با عوامل و استراتژی های توسعه در شرایط محیطی هر جامعه ای انطباق داشته باشد. هدف از این تحقیق ارزیابی تاثیرگذاری عوامل ساختاری نهادی موثر بر مشارکت روستاییان در فرایند اجرای طرح های هادی روستایی می باشد. روش تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی تحلیلی و همبستگی است. جامعه آماری در این تحقیق، 25 روستای واقع در حریم کلانشهر همدان می باشد که در آن ها طرح هادی اجرا شده و از بین آن ها 10 روستا به روش نمونه گیری انتخاب گردید. در سطح روستاهای مورد مطالعه با روش نمونه گیری کوکران، 200 خانوار روستایی انتخاب و به روش نمونه گیری تصادفی مورد پرسش گری قرار گرفتند. یافته های تحقیق بر اساس نتایج به دست آمده از آزمون های همبستگی تیپ پیرسون نشان می دهد که ارتباط معنا دار و نسبتاً قوی با ضریب 488/0 بین عوامل ساختاری نهادی موثر بر مشارکت و فرایند اجرای طرح های هادی روستایی وجود دارد، به نحوی که عوامل ساختاری نهادی موثر بر مشارکت حدود 25 درصد تغییرات متغیر وابسته را تبیین می نماید و در بین عوامل ساختاری نهادی، متغیر نقش تشکل های مردم نهاد در مشارکت آفرینی به میزان 5/26 درصد بر روند اجرای طرح هادی تاثیرگذار بوده است. در توزیع فضایی رابطه بین عوامل ساختاری نهادی موثر بر مشارکت و روند اجرای طرح های هادی در شش روستا، همبستگی مستقیم و نسبتاً کاملی وجود دارد. بنابراین می توان گفت نتایج تحقیق حاضر با تحقیقات پیشین در این زمینه، هم خوانی دارد.