تاثیر زمان تهیه بستر بذر و شیوه مدیریت علف‏های‌هرز بر جمعیت علف‌های‌هرز و عملکرد کمی و کیفی چغندرقند

به­منظور بررسی تاثیر زمان تهیه بستر بذر و شیوه مدیریت علف‌های‌هرز بر عملکرد کمی و کیفی چغندرقند آزمایشی در سال زراعی 1389 1388 در شهرستان کنگاور به­صورت کرت‏‏‏‏‏های خرد شده بر پایه طرح بلوک­های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد.  عامل اصلی زمان تهیه بستر (a) دارای سه سطح (a1 تهیه بستر بذر و ایجاد جوی و پشته به طور کامل در پاییز به همراه کاشت گیاه پوششی جو، a2 تهیه بستر بذر و ایجاد جوی و پشته به­طور کامل در پاییز بدون کشت جو a3 تهیه بستر بذر و ایجاد جوی و پشته به­طور کامل در بهار) بود.  عامل فرعی روش مدیریت علف‌های‌هرز (b) نیز دارای سه سطح (b1 کنترل علف‌های‌هرز به­روش وجین دستی در دو مرحله + دو مرحله کنترل شیمیایی، b2 کنترل علف‌های‌هرز به­روش شیمیایی شامل سه مرحله استفاده از علف‏کش‏ها و b3 عدم کنترل علف‌های‌هرز (شاهد با علف­هرز) بود.  نتایج نشان داد زیست­توده علف‌های‌هرز به­طور معنی داری تحت تاثیر روش تهیه بستر بذر قرار گرفت و میانگین زیست توده علف‌های‌هرز مزرعه پیش از کاشت چغندرقند، در تیمار تهیه بستر بذر در بهار حدود دو برابر تیمار تهیه بستر در پاییز بود.  روش تهیه بستر بذر به­طور کامل در پاییزه همراه با جو باعث کاهش 28 درصدی وزن علف‌های‌هرز مزرعه و در نتیجه موجب افزایش 16 درصدی عملکرد ریشه چغندرقند گردید.  روش کنترل تلفیقی علف‌های‌هرز (85 درصد) موفق تر از شیوه کنترل شیمیایی (70 درصد) آنها بود.  نتایج تجزیه واریانس عملکرد کمی و کیفی چغندرقند نشان داد اثر زمان تهیه بستر بذر بر عملکرد ریشه در سطح یک درصد معنی­دار بود.  بیشترین عملکرد ریشه چغندرقند در تیمار بستر پاییزه بدون جو (64 تن در هکتار) و تیمار بستر بهاره کمترین عملکرد ریشه (54 تن در هکتار) را تولید نمود.  اثر روش مدیریت علف‌هرز نیز باعث معنی­دار (p