بررسی اثر کودهای آلی و زیستی و ماده افزودنی هیدرومکس بر ماندگاری علف‌کش نیکوسولفورون در خاک با استفاده از روش زیست‌سنجی

به‌منظور بررسی اثر کودهای آلی و ماده افزودنی هیدرومکس بر ماندگاری علف‌کش نیکوسولفورون در خاک، آزمایشی با استفاده از روش زیست‌سنجی در سال‌ 95-1394 در  دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل و در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرا بود که تیمارهای آزمایش شامل کاربرد کودهای آلی و زیستی در چهار سطح کود گاوی، ورمی‌کمپوست، مایکوریزا و شاهد بدون کاربرد کود آلی، مقادیر کاربرد علف‌کش نیکوسولفورون (40 و 80 گرم ماده موثره در هکتار) و کاربرد و عدم کاربرد ماده افزودنی هیدرومکس بودند. برای تعیین مقدار نیکوسولفورون در خاک، در فواصل زمانی صفر، دو، پنج، هشت، 16، 30، 60 و 90 روز پس از سمپاشی از عمق صفر تا 15 سانتی متری خاک نمونه گیری انجام و پس از انتقال به گلخانه، با استفاده از گیاه محک شاهی با آزمون زیست‌سنجی، مقدار باقیمانده علف‌کش تعیین شد. نتایج نشان دادند که با افزایش مقدار نیکوسولفورون، سرعت تجزیه علف‌کش، کاهش و مقدار پسماند آن در خاک، افزایش یافت. کاربرد هیدرومکس، باعث کاهش سرعت تجزیه علف‌کش و افزایش نیمه عمر آن شد. همچنین کاربرد ماده افزودنی با مقادیر کاهش‌یافته علف‌کش، سبب کاهش باقیمانده علف‌کش شد. بیشترین سرعت تجزیه (0.071 میکروگرم در کیلوگرم خاک در روز) و کمترین نیمه عمر نیکوسولفورون (9.76 روز)، در تیمار کاربرد کود گاوی و کاربرد نیکوسولفورون  به مقدار 40 گرم ماده موثره در هکتار به همراه هیدرومکس مشاهده شد.بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، کاربرد کودهای آلی و زیستی به همراه مقادیر کاهش‌یافته نیکوسولفورون  و ماده افرودنی هیدرومکس قادر هستند ماندگاری آن را در خاک کاهش دهند.

investigationg the effect of organic and biofertilizers and hydromax adjuvant on nicosulfuron herbicide persistence in soil using bioassay method

to study the effect of organic and biofertilizers and hydromax adjuvant on nicosulfuron herbicide persistence in soil, a factorial arrangement experiment based on completely randomized block design with three replications was conducted in a corn field at ferdowsi university of mashhad, using bioassay method during 2014-2015. cow manure, vermicompost and mycorrhiza biological fertilizer applications with a control treatment, nicosulfuron dose (80 and 40 g a.i ha-1) and using of hydromax adjuvant and without adjuvant were experimental treatments. to determine the nicosulfuron residue in the soil after herbicide application, soil sampling was done from 0-15 cm depth of soil at different periods of 0, 2, 5, 8, 16, 30, 60, 90 days after spraying and then transferred to the greenhouse and bioassay experiment was carried out by garden cress (lepidium sativum) as bio-indicator plant. results showed that by increasing the dose of nicosulfuron, its degradation rate decreased and nicosulfuron half-life increased. when hydroxide was applied with nicosulfuron, nicosulfuron degradation rate decreased and its half-life increased. application of nicosulfuron in reduced dose plus hydroxide, nicosulfuron persistence decreased. when organic and biofertilizers applied to the soil nicosulfuron nicosulfuron haff-life decreased.the highest nicosulfuron degradation rate (0.07 μg/kg/day) and the lowest nicosulfuron half-life (9.76 days) achieved when nicosulfuron applied in reduced dose (40 g a.i ha-1) plus hydroxide and cow manure application conditions. ‌overall results showed that organic and biofertilizers application with reduced dose of (40 g a.i ha-1) plus hydroxide can reduce persistence of nicosulfuron in the soil.