پاسخ علف‌هرز بید علفی (epilobium ciliatum raf.) مقاوم به پاراکوات، دایکوات و گلایفوسیت به برخی از علف‌کش‌های جایگزین

بید علفی (epilobium ciliatum raf.) علف‌هرزی رایج در مزارع و باغات می‌باشد. این گونه اغلب توسط علف‌کش‌های دایکوات، پاراکوات (گروه دی) و گلایفوسیت (گروه جی) کنترل می‌شود. اما گزارشها حاکی از وقوع مقاومت در این گونه به هر دو گروه از علف‌کش‌های نام برده می‌باشد. بدین منظور آزمایشی در سال 2017 با کاربرد چهار گروه از علف‌کش‌ها شامل گلوفوسینیت (بازدارنده گلوتامین سینتتاز)، ام‌سی‌پی‌آ و فلورکسی‌پیر (شبه اکسین)، فلازاسولفورن (بازدارنده‌های استولاکتات سینتاز) و پری فلوفناتیل وکارفن‌ترازون (بازدارنده‌های پروتوپرفیرینوژن اکسیداز) در دانشگاه کوردوبا (اسپانیا) به منظور کنترل این گونه صورت گرفت. بررسی کارایی علف‌کش‌های مذکور بر توده‌های حساس و مقاوم بید علفی با کاربرد هشت دز از هر علف‌کش در هشت تکرار صورت گرفت. 21 روز پس از تیمار علف‌کش‌ها، دز کاهش دهنده تعداد بوته (ld50) و کاهش وزن تر (gr50) تا 50 درصد اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که درجات مختلفی از مقاومت (fr) بین دو بیوتیپ حساس و مقاوم بید علفی از نظر وزن‌تر و تعداد بوته‌های زنده مانده پس از کاربرد تمام علف‌کش‌ها وجود داشت. اگرچه نتایج نشان داد که بجز فلورکسی‌پیر که برای کنترل بیوتیپ مقاوم به دز (363.05 گرم در هکتار) بیشتر از دز توصیه شده (300 گرم در هکتار) نیاز داشت، تمام علف‌کش‌ها توانستند در مقدار کمتر از دز توصیه شده هر دو بیوتیپ مقاوم و حساس را به خوبی کنترل نمایند. اما نتایج نشان می‌دهد که گونه‌ی مقاوم به علف‌کش بیشتری نیاز داشت، برای همین امر توصیه می‌شود با احتیاط بیشتر می‌توان از همه‌ی علف‌کش‌های مورد مطالعه به منظور مدیریت مناسب این علف‌هرز استفاده نمود.

Response of paraquat, diquat and glyphosate resistant willowherb (Epilobium ciliatum Raf.) to some different alternative herbicides

Willowherb (Epilobium ciliatum), a common weed in fields and gardens, is often controlled by diquat, paraquat and glyphosate herbicides, but reports showed appearance of resistance in this species to both groups of above herbicides. Due to this purpose, an experiment was performed in the University of Cordoba ,2017, as an alternative to control this weed using four groups of herbicides including glufosinate (GS inhibitor), MCPA and Fluroxypyr (synthetic auxin), flazasulfuron (ALS inhibitor) and pyraflufenethyl and Carfentrazone (PPO inhibitor). To investigate the effect of the mentioned herbicides, each herbicide used at eight doses and eight replicates. Finally, the lethal dose (LD50) and dry weight loss (GR50) were measured 21 days after treatments. The results showed the different degree of resistance between sensitive and resistant biotypes of willowherb in terms of the fresh weight and number of survivals after treatment with each herbicide. Also the except for fluroxypyr which needed 365.05 gr h1 higher dose than the recommended dose (300 gr h1) to control resistant biotype, the rest of the herbicides controlled both the resistant and sensitive biotypes well at lower doses than recommended ones. As a result, the resistant species needed more herbicides, therefore, all studied herbicides could be used with more caution in the proper management of this herb.