interplay of working memory capacity with implicit/explicit metacognitive strategy instruction: listening comprehension performance in focus

This study investigated the differential effect of implicit/explicit metacognitive strategy instruction on the listening comprehension performance of iranian efl learners. it also explored the possible interaction of metacognitive strategy instruction with efl learners’ working memory capacity. to achieve these objectives, 63 efl learners were selected as participants based on their performance on a placement test and were randomly assigned to two experimental (implicit/explicit metacognitive strategy instruction) and two control (active and passive) groups. a task-based explicit metacognitive strategy instruction model was implemented in the explicit group. the implicit group received instruction based on a hybrid metacognitive strategy instruction model. all participants took the automated operation span test (aost) as well as a pet listening paper. they also took the listening section of the fce as their transfer test. the obtained results revealed that while both implicit and explicit metacognitive strategy instructions significantly affected the participants’ listening comprehension performance, explicit instruction was of greater effect. the results also showed that listening comprehension variations were not significant in the active control group, which indicated that no positive results can be achieved just by introducing strategies without contextualizing them in practice. working memory capacity (wmc) also showed to be of significant predictive power for listening comprehension improvement in the explicit instruction group. finally, the findings of the study demonstrated that implicit metacognitive strategy instruction works much better for learners with limited wmc or groups of learners with heterogeneous wmcs.

تأثیر متقابل ظرفیت حافظه کاری با آموزش راهبرد فراشناختی ضمنی و آشکار

این مطالعه به بررسی تأثیر متقابل آموزش راهبرد فراشناختی ضمنی و صریح و ظرفیت حافظه فعال فراگیران پرداخته است. بدین منظور 63 زبان‌آموز انگلیسی به ‌عنوان شرکت‌کننده‌ بر اساس آزمون تعیین سطح مشخص شده و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایشی (آموزش راهبرد فراشناختی ضمنی و آشکار) و دو گروه کنترل (فعال و غیرفعال) قرار گرفتند. در گروه آموزش صریح، یک مدل دستورالعمل راهبرد فراشناختی آشکار اجرا شد و گروه ضمنی دستورالعمل‌هایی را بر اساس یک مدل دستورالعمل راهبرد فراشناختی تلویحی دریافت کرد. همه شرکت‌کنندگان در آزمونهای اندازه گیری عمل کرد حافظه فعال و همچنین بخش درک شنیداری PET شرکت کردند. آنها همچنین بخش شنیداری FCE را به عنوان آزمون انتقال دریافت کردند. نتایج نشان داد در حالی که دستورالعمل‌های راهبردی فراشناختی ضمنی و آشکار به طور معنی دار به عملکرد درک شنیداری منجر می‌شوند، آموزش صریح از اندازه اثر بزرگتری برخوردار است. تغییرات درک شنیداری در گروه کنترل فعال معنی دار نبود که نشان دهنده مثبت نبودن نتیجه در اثر صرفاً ارائه راهبردها بدون زمینه سازی در عمل بود. ظرفیت حافظه فعال همچنین نشان داد در پیش‌بینی بهبود درک شنیداری در گروه آموزش صریح قدرت  بیشتری دارد. این مطالعه نشان داد آموزش راهبردی فراشناخت ضمنی برای فراگیرانی که ظرفیت محدود حافظه فعال یا ظرفیت حافظه فعال ناهمگن دارند بسیار بهتر عمل می‌کند.