سنجش غلظت فلزات سنگین و ارزیابی درجه آلودگی رسوبات خور هاله و خلیج نایبند و تاثیر آن بر اجتماعات روزنه داران کف زی

مطالعه حاضر پراکنش مکانی جمعیت روزنه داران کف زی را در خلیج نایبند و خور هاله، استان بوشهر واقع در شمال غرب خلیج فارس، در طول یک دوره نمونه برداری از فروردین ماه 1390 لغایت فروردین ماه 1391 نشان می دهد؛ و همچنین ارتباط بین پراکنش مکانی و تراکم جمعیت روزنه داران کف زی با غلظت چهار فلز سنگین جیوه، کادمیوم، سرب و نیکل و همچنین وضعیت دانه بندی رسوبات بررسی گردید. نتایج نشان داد که فراوان ترین گونه های روزنه دار در منطقه موردمطالعه به ترتیب عبارت اند از ammonia beccarii، eponides repandus،. quinqueloculina spو elphidium sp. که دو گونه اول با بیشترین فراوانی متعلق به خانواده rotaliidae هستند. ترکیب جمعیتی روزنه داران کف زی در شش ایستگاه موردبررسی تا حد قابل ملاحظه ای شبیه به هم بوده به گونه ای که اختلاف معنی داری (p<0.001) در پراکنش گونه ها در شش ایستگاه مشاهده نشد. آنالیز bioenv با ضریب همبستگی 32/0- نشان داد که پراکنش روزنه داران کف زی تحت تاثیر غلظت فلزات سنگین موردبررسی در منطقه قرار ندارد و غلظت این عناصر بسیار پایین تر از حدود مجاز استانداردهای بین المللی noaa و isqg می باشد؛ به گونه ای که درجه آلودگی منطقه موردمطالعه به صورت غیر آلوده گزارش گردید.