به‌کارگیری روش دلفی و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی (fahp) برای اولویت‌بندی عوامل منفی موثر بر جنگل‌های مانگرو (مطالعه موردی: جنگل‌های مانگرو استان هرمزگان، ایران)

امروزه، جلوگیری و یا کاهش پیامدهای نامطلوب ناشی از افزایش آسیب پذیری اکوسیستم های جنگلی به یکی از مهم ترین تصمیمات و اهداف مدیران منابع طبیعی در سراسر جهان تبدیل شده است. دستیابی به این هدف، نیازمند به استفاده از روش های پشتیبان تصمیم گیری مناسبی است که انجام تصمیم گیری درست، علمی و به موقع را امکان پذیر می سازد. در این میان این روش ها، روش دلفی و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی (fahp) به دلیل اعتبار علمی و نیز قابلیت استفاده در سطوح مختلف بین رشته ای، برای اولویت بندی معیارهای چندگانه و اتخاذ تصمیمات مدیریتی مناسب هستند. در این مطالعه نیز از این دو روش برای اولویت بندی تنش ها و آشفتگی های موثر در آسیب پذیری جنگل های مانگرو ایران استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که تنش ها و آشفتگی های ناشی از فعالیت های انسانی درمجموع از اهمیت بالاتری نسبت به سایر عوامل منفی اثرگذار محیطی برخوردار بودند. نتایج همچنین نشان داد که در میان محرک های اثرگذار آب و هوایی، بالا آمدن سطح آب دریا نسبت به سایر محرک ها دارای اهمیت و اولویت بالاتری بود (با قرار گرفتن در اولویت دوم). آگاهی کافی نسبت به پیامدهای نامطلوب ناشی از توسعه صنایع و سازه ها سبب گردید تا پس از وزن دهی و اولویت بندی، متخصصان آن را در جایگاه سوم رتبه بندی نهایی و به عنوان یکی از مهم ترین آشفتگی های موثر بر جنگل های مانگرو ایران معرفی نمایند. درنهایت می توان گفت که نتایج حاصل از این تحقیق از طریق اولویت بندی و تعیین درجه اهمیت تنش ها و آشفتگی های محیطی چندگانه وارد آمده بر مانگروها می تواند به عنوان یک ابزار پشتیبان تصمیم گیری نقش قابل ملاحظه ای را در کارایی و موفقیت برنامه های حفاظت و مدیریت جنگل های مانگرو ایران داشته باشد.