بررسی تجمع جیوه در برخی بافت های اردک‌ماهی (Esox lucius) تالاب انزلی و ارتباط آن با طول بدن و جنسیت

پژوهش حاضر باهدف تعیین تجمع جیوه در بافت های حیاتی و خوراکی اردک ماهی(esox lucius) انزلی و بررسی ارتباط بین طول بدن، جنسیت و نیز مکان زیست ماهی با میزان تجمع جیوه صورت گرفت. 58 قطعه ماهی در تابستان سال 1391 با استفاده از الکتروشوکر از دو بخش شرقی و غربی تالاب انزلی برداشت گردید و پس از تعیین جنسیت و زیست سنجی، بافت های هدف جهت تعیین غلظت جیوه آماده‌سازی و توسط دستگاه پیشرفته آنالیز جیوه (leco ama 254) آنالیز شدند. نتایج نشان داد که طحال و عضله می تواند غلظت بالایی از جیوه را در خود تجمع دهد اما کبد در مقایسه با سایر اندام های موردمطالعه غلظت پایینی از جیوه را در خود تجمع می دهد. مقایسه میزان جیوه در اردک‌ماهیان نر و ماده بیان گر عدم وابستگی غلظت جیوه به جنسیت اردک‌ماهی در تالاب انزلی بود. غلظت جیوه در اردک‌ماهیان بخش شرقی تالاب با اردک‌ماهیان بخش غربی آن تفاوت معنی داری نداشت. هیچ گونه هم بستگی بین اندازه، وزن و مکان زیست ماهی در تالاب انزلی با میزان جذب و تجمع جیوه در بافت ها وجود نداشت. اختلاف معنی داری بین غلظت جیوه در بافت های دو جنس نر و ماده دیده نشد (p > 0.05) که بیان گر بی‌تاثیر بودن جنسیت در جذب جیوه در این‌گونه است. بین ماهی دو منطقه شرق و غرب تالاب نیز حتی باوجود تجمع عمده صنایع و آلاینده ها در بخش شرقی تالاب، اختلاف معنی داری به لحاظ میزان تجمع جیوه مشاهده نشد(p > 0.05). مطابق نتایج به‌دست‌آمده میزان جیوه در اردک‌ماهیان تالاب انزلی از حد توصیه‌شده توسط fda و who/fao یعنی از 1 ppm کم تر بود که با توجه به غلظت متوسط جیوه در عضله اردک‌ماهی( ppb 37/322) در تالاب انزلی در حد 2 بار در ماه ریسک سلامتی ندارد و مجاز می باشد.