بررسی پاییزه تغییرات تنوع و تراکم پرندگان آبزی و کنار آبزی دامگاه های سه‌گانه تالاب بین المللی سرخرود

در این مطالعه، دو تالاب بین‌المللی سرخرود و فریدونکنار در سرزمین‌های پست مناطق مرکزی هیرکانی در پاییز 1387 مورد بررسی قرار گرفتند. این دو تالاب ثبت شده در کنوانسیون رامسر می‌باشد. بیشترین تغییرات تراکم و تنوع زیستی در این منطقه را فراوانی جمعیت پرندگان آبزی و کنار آبزی تشکیل می‌دهد. مساحت تالاب فریدونکنار 5427 هکتار می باشد که از این مقدار مساحت سهم تالاب سرخرود 103 هکتار می باشد (دامگاه سرخرود غربی 40 هکتار، دامگاه سرخرود شرقی 30 هکتار و دامگاه سرخرود جدید 33 هکتار). شمارش پرندگان به روش total count و با دوربین چشمی 50×10 صورت گرفت. در این تالاب 13 گونه پرنده آبزی و کنار آبزی شناسایی شد. متوسط ماهانه پرندگان آبزی و کنار آبزی در دامگاه غربی 7461، دامگاه جدید 9519 و دامگاه شرقی 7461 قطعه پرنده بود و تراکم متوسط پرنده، به ترتیب 34/189، 6/228 و 34/278 پرنده در هکتار بود. در طول بررسی در این منطقه گونه های خوتکا (anas crecca)، غاز (anser anser) و سرسبز (anas platyrhyncho) گونه های غالب بودند. جمعیت عمده پرندگان منطقه را، پرندگان مهاجر تشکیل می‌دهد که از شمال برای جستجوی زیستگاه زمستانه می‌آیند. تالاب بین‌المللی سرخرود از نظر غنای گونه ای منهینیک 8069/2 و مارگالف 5055/0، تنوع گونه ای سیمپسون 7339/1، پایلو 7412/1 و شانون – وینر 8674/3 بود. به نظر می‌رسد، پرندگان چندین زیستگاه کوچک با فاصله کمتر از هم را نسبت به یک زیستگاه بزرگ و منحصر به فرد را بیشتر ترجیح می‌دهند.